Warszana, 11 listopada 1996 rok

Tridandiswami Śri Śrimad Bhaktiwedanta Narajana Maharadża

[Każdego roku podczas parikramu Wradża-mandala Śrila Narajana Maharadża organizuje uroczyste obchody dnia odejścia Śrila Bhaktiwedanta Swamiego Maharadża. W 1996 roku te obchody odbyły się w Warszanie, miejscu pojawienia się Śrimati Radharani. Po wezwaniu uczniów Śrila Prabhupada oraz innych wielbicieli do wspólnego gloryfikowania osoby Śrila Prabhupada, Śrila Narajana Maharadża wygłosił te oto słowa:(publikujemy je po raz pierwszy)]

Ci, którzy z determinacją i głębokim przekonaniem stosują się do nauk swojego Gurudewy, to prawdziwi uczniowie. Ci natomiast, którzy przyjęli inicjację od Parama-pudżjapady Śrila Swamiego Maharadża, lecz nie stosują się do jego zaleceń, nie są prawdziwymi uczniami. […] Z drugiej strony ci, którzy nie przyjęli od niego inicjacji, lecz pozostają całkowicie wierni jego naukom, zasługują na miano prawdziwych kwalifikowanych uczniów.

Są dwa rodzaje sukcesji: bhagawata-parampara i guru-parampara. Powinniśmy wiedzieć, czym jest jedna i druga. Śrila Bhaktisiddhanta Saraswati Thakur należał do bhagawata-parampara.^* [Patrz przypis] Guru-parampara zawiera się w bhagawata-parampara.

Uczniowie, którzy w pełni rozumieją nastrój swojego Gurudewa oraz jego nauki, należą do bhagawata-parampara. Śrila Bhaktiwinoda Thakur nie otrzymał formalnej inicjacji od Śrila Dżagannatha dasa babadżiego Maharadża, Śril Baladewa Widjabhuszana nie był inicjowany przez Śrila Wiśwanatha Czakrawartiego Thakura, a Śrila Wiśwanatha Czakrawarti Thakur nie dostał inicjacji od Śri Narottama dasa Thakura. Śri Swarupa Damodara Goswami otrzymał inicjację od majawadi. Śrila Haridasa Thakur w ogóle nie miał inicjacji, jak to się więc stało, że zalicza się go do guru w naszej sukcesji? Należy do naszej sukcesji, ponieważ przyjął Śri Czajtanję Mahaprabhu oraz Adwajta Aczarję za swoich guru i podążał w ich ślady bez jakichkolwiek odstępstw. Trzeba zrozumieć zasadę bhagawata-parampara. Wszyscy towarzysze Pana, których wymieniłem, należą do bhagawata-parampara.

My należymy do sukcesji Śrila Bhaktisiddhanty Saraswatiego Thakura, powinniśmy więc wiedzieć, czym jest bhagawata-parampara. Śriniwasa Aczarja miał ucznia o imieniu Ramaczandra Kawiradża, który ciągle przebywał w towarzystwie Narottama dasa Thakura. Czy kiedyś powiedział, że nie jest uczniem Śriniwasa Aczarji? Czy mu nie służył? Tak przecież nie było. Ramaczandra Kawiradża uważał Narottama dasa Thakura za swojego śiksza-guru. Kto zajmuje nadrzędną pozycję: Śrila Śriniwasa Aczarja czy Śrila Narottama dasa Thakur? Obaj są na tym samym poziomie. I na tym właśnie polega bhagawata-parampara.

Starajcie się stosować do nauk Śrila Swamiego Maharadża i iść za jego przykładem, ale nie naśladujcie go ślepo. Zwykłe naśladownictwo nic nie da. Należy przestrzegać jego siddhanty, rozumiejąc zachowanie i nastrój.

Uczeń nie może upaść. Jeśli upadnie, to będzie oznaczać, że nie był prawdziwym uczniem i tak naprawdę nie przyjął inicjacji. Inicjacja to kwestia serca i nastawienia, a nie jedynie prosta czynność wyszeptania mantry do ucha.

Byłem niezmiernie szczęśliwy, słuchając gloryfikujących go uczniów. Widziałem, że nawet ci, którzy nie otrzymali od niego formalnej inicjacji, darzą go ogromnym szacunkiem.

Dziś w Warszanie obchodzimy dzień odejścia Parama-pudżjapady Śrila Swamiego Maharadża. Proszę go w modlitwie o łaskę. Proszę, by obdarzył nią wszystkich swoich prawdziwych uczniów, aby mogli służyć Śri Śri Radha-Krysznie oraz Śri Śri Gaura-Nitjanandzie Prabhu.

Wiem, że nie dorównuję nawet pyłowi z lotosowych stóp Śrila Swamiego Maharadża. Mojego Guru Maharadża można z nim porównać, lecz ja nie dorównuję Śrila Swamiemu Maharadżowie w najmniejszym choćby stopniu. Szanuję go jako swojego śiksza-guru. Diksza-guru i śiksza-guru są tym samym. Mam wielkie szczęście, ponieważ mój diksza-guru oraz śiksza-guru są prawdziwi, a wy macie wielkie szczęście, że waszym guru jest Śrila Swami Maharadża. Nawet jeśli nie otrzymaliście inicjacji bezpośrednio od niego, lecz od któregoś z jego prawdziwych uczniów, należycie do jego sukcesji i jesteście szczęśliwcami.

[*Przypis]

Śri Guru-Parampara

Śrila Bhaktisiddhanta Saraswati Goswami Prabhupada

kryszna hoite czatuj-mukha, hoj kryszna-sewonmukha,

brahma hoite naradera mati

narada hoite wjasa, madhwa kohe wjasa-dasa,

purnapradżnia padmanabha gati (1)

Na początku stworzenia Śri Kryszna przekazał naukę o służbie w oddaniu czterogłowemu Panu Brahmie, który przekazał ją potem Naradzie Muniemu. Narada Muni przyjął Kryszna Dwajpajana Wjasę jako ucznia. Ten zaś przekazał tę wiedzę Madhwaczarji znanemu jako Purnapradżnia Tirtha i jedyne schronienie swojego ucznia Padmanabha Tirthy.

nrihari madhawa-bamse, akszobhja paramahamse,

śiszja boli angikara kore

akszobhjera śiszja dżaja-tirtha name pariczaja,

tara dasje dżnianasindhu tore (2)

Po Madhwaczarji przyszli Nrihari Tirtha i Madhawa Tirtha, którego najważniejszym uczniem był wielki paramahamsa Akszobhja Tirtha. On z kolei przyjął na swojego ucznia Dżajatirthę, który przekazał swoją służbę dalej swojemu uczniowi Dżnianasindhu.

taha hoite dajanidhi, tara dasa widjanidhi,

radżendra hoilo taha ha'te

tahara kinkora dżaja-dharma name pariczaja,

parampara dżano bhalo mate (3)

Od niego sukcesja przeszła do Dajanidhiego, potem do jego ucznia imieniem Widjanidhi, który przekazał tę wiedzę swojemu uczniowi zwanemu Radżendra Tirtha. Jego sługą był szeroko znany Dżajadharma, znany też pod imieniem Widżajadhwadża Tirtha. Na tym polega właściwe rozumienie guru-parampara.

dżajadharma-dasje khjati, śri puruszottama dżati,

ta ha'te brahmanja-tirtha suri

wjasatirtha ta'ra dasa, lakszmipati wjasa-dasa

taha Haiti madhawendra puri (4)

Wielki sannjasin Śri Puruszottama Tirtha był uznanym uczniem Dżajadharmy. Od Śri Puruszottamy sukcesja przeszła do potężnego Brahmanjatirthy, a potem do Wjasatirthy. Po nim nastąpił Śri Lakszmipati, który przekazał sukcesję Śri Madhawendrze Puriemu.

madhawendra puri-bara, śiszja-bara śri-iśwara,

nitjananda śri-adwaita wibhu

iśwara-purike dhanja, korilen śri-czajtanja,

dżagad-guru gaura mahaprabhu (5)

Śri Iswara Puri był najbardziej znanym sannjasinem wśród uczniów wielkiego Śri Madhawendry Puriego. Do jego uczniów zaliczają się także awatary Śri Nitjananda Prabhu oraz Śri Adwajta Aczarja. Śri Czajtanja Mahaprabhu, Złoty Awatara i duchowy nauczyciel wszystkich świaów, uszczęśliwił Iśwarę Puriego, przyjmując go jako diksza-guru.

[Nitjananda Prabhu przyjął diksza od Lakszmipati Tirthy i był w rzeczywistości bratem duchowym Madhawendry Puriego, lecz przyjął Madhawendrę za swojego śiksza-guru. My należymy zatem do bhagawat-parampara, sukcesji w której większą rolę odgrywa śiksza niż diksza.]

mahaprabhu śri-czajtanja, radha-kryszna nahe anja,

rupanuga dżanera dżiwana

wiśwabhara prijankara, śri-swarupa damodara,

śri-goswami rupa-sanatana (6)

Śri Czajtanja Mahaprabhu, który jest połączeniem Radhy i Kryszny, jest życiem wielbicieli rupanuga, idących śladem Śri Rupy Giswamiego. Śri Swarupa Damodara Goswami, Śri Rupa i Śri Sanatana Goswami byli sługami najdroższymi sercu Wiśwambhary (Śri Czajtanji).

rupa-prija mahadżana, dżiwa, raghunatha hana,

tara prija kawi krysznadasa

krysznadasa-prija-bara, narottama sewa-para,

dżara pada wiśwanatha-aśa (7)

Wielkie święte osobistości, Śri Dżiwa Goswami i Śri Raghunatha Goswami, byli bardzo drodzy Śri Rupie Goswamiemu. Ich zaufanym uczniem był wielki poeta Śri Krysznadasa Kawiradża. Uczniem Kawiradży był Śrila Narottama dasa Thakur, zawsze zajęty służbą dla swojego guru. Jego lotosowe stopy były jedyną nadzieją i jedynym dążeniem Śri Wiśwanatha Czakrawartiego Thakura.

wiśwanatha-bhakta-satha, baladewa dżagannatha,

tara prija śri-bhaktiwinoda

maha-bhagawata-bara, śri-gaurakiśora-bara

hari-bhadżanete dżara moda (8)

Spośród towarzyszy Śri Wiśwanatha Czakrawartiego Thakura wybijał się Śri Baladewa Widjabhuszana. Po nim w sukcesji nastąpił Śrila Dżagannatha dasa Babadżi Maharadża, ukochany śiksza-guru Śri Bhaktiwinoda Thakura. Bhaktiwinoda był bliskim przyjacielem wzniosłego mahabhagawaty Śrila Gaura Kiśora dasa Babadżiego Maharadża, którego jedynym źródłem radości był hari-bhadżan.

śri warszabhanawi-bara, sada sewja-sewa-para

tahara dajita-dasa-nama

prabhupada-antaranga, śri swarupa-rupanuga,

śri keśawa bhakati-pradżniana

gaudija-wedanta-wetta, majawada-tamohanta,

gaura-wani-praczaraczara-dhama (9)

Wybitny i wzniosły Śrila Bhaktisiddhanta Saraswati Thakur, który podczas inicjacji otrzymał imię Śri Warszabhanawi Dajita dasa, nieustannie służył Panu Hari, Guru i wielbicielom. Zaufanym uczniem Prabhupada w linii Swarupa Damodara i Rupy Goswamiego był Śri Bhakti Pradżniana Keśawa Goswami.

Znając całą filozofię Wedanty przekazywanej w sampradaji Gaudija, Śrila Keśawa Maharadża zniszczył argumenty majawadich. Z oddaniem służył Nawadwip Dham, a jego życie jest przykładem szerzenia nauk Mahaprabhu i ich osobistego praktykowania.

tara pradhan praczarako, śri bhaktiwedanta namo

patita-dżanete doja-dhama

Jego czołowym uczniem był Śri Bhaktiwedanta Swami Prabhupada, który sam stał się nauczycielem i rozpowszechnił nauki Śri Czajtanji Mahaprabhu na całym świecie, obdarzając wszystkie upadłe dusze łaską i współczuciem.

keśawa prija mahadżana wamana narajana hana

gaura-wani tadera prana-dhana

Bardzo drodzy Śri Keśawie Goswamiemu byli świątobliwi Śri Wamana Goswami i Śri Narajana Goswami, dla których nauki Mahaprabhu są ich życiem i duszą.

Albo: tara śiszja aganana, tara madhje presztha hana

śri bhakti-pradżniana keśawa

tara śiszja aganana, tara madhje anjatama

śri bhaktiwedanta narajana (9)

Spośród niezliczonych uczniów Prabhupada najbliższy był mu Śri Bhakti Pradżniana Keśawa Goswami. A śpośród jego rozlicznych uczniów, jednym z najbardziej znaczących jest Śri Bhaktiwedanta Narajana Maharadża.

ei śaba haridżana, gaurangera nidża-dżana

tadera uczcziste mora kama (10)

Pragnę uhonorować mahaprasada oraz instrukcje płynące z lotosowych ust tych wszystkich towarzyszy Śri Kryszny i Śri Czajtanji Mahaprabhu.]

(Konsultacja: Śripad Madhawa Maharadża i Bradżanatha dasa

Nagranie i zapis: Waśanti dasi

Redakcja: Śjamarani dasi)