(Śri Keśawadżi Gaudija Matha, Mathura, Indie, 
13. sierpień 2001)

[W dniu 13. sierpnia 2001, w Śri Keśawadżi Gaudija Matha w Mathurze, w Indiach, gdzie w 1959 roku Śrila Prabhupada przyjął sannjasę, odbył się festiwal gloryfikujący Jego boskie pojawienie się. Wielbiciele z różnych krajów Europy Zachodniej i kilku miast Indii, wraz z lokalnymi brahmaczarinami i sannjasinami, wzięli udział w festiwalu. Śrila Bhaktiwedanta Narajana Maharadża był głównym mówcą. O przemówienia prosił On również starszych uczniów Śrila Prabhupada. Poniżej znajduje się transkrypcją wypowiedzi puspandżali Śrila Maharadża:]

Dzisiaj są pomyślne urodziny nitja-lila prawiszta om wisznupada Śri Śri Bhaktiwedanta Swamiego Maharadża Prabhupada. Jagat-guru nitja-lila prawiszta Śri Śrimad Bhaktisiddhanta Saraswati Goswami Thakura Prabhupada, podążając za poleceniami Śrila Bhaktiwinoda Thakura, chciał aby chwały Śri Czajtanji Mahaprabhu, Nitjananda Prabhu oraz kryszna-nama-sankirtana były głoszone na całym świecie. Dlatego polecił On swojemu uczniowi, Śrila Swamiemu Maharadżowi: "Powinienieś nauczać we wszystkich krajach zachodnich". Kiedyś po tym Śrila Swami Maharadża przyszedł do naszego uwielbionego Gurudewa, om wisznupada Śri Śrimad Bhakti Pradżńana Keśawa Goswamiego Maharadża i przyjął od niego sannjasę tutaj w Śri Keśawadżi Gaudija Matha. Po tym, zaczął on swoje nauczanie na Zachodzie.

W bardzo krótkim czasie wasz Prabhupada przetłumaczył tak wiele książek. Bardzo szybko ustanowił on Świadomość Kryszny na całym świecie, na każdym rogu ulicy, w lasach, na wzgórzach, i w górach, i w tak wielu znanych miastach. Jego książki były dystrybuowane wszędzie, przez bardzo piękne nastoletnie dziewczęta, w portach morskich, na lotniskach, w hotelach i na stacjach kolejowych. Młodzi energiczni chłopcy, którzy byli formalnie hippisami, stali się rzeczywiście "happies" (radośni). Myślę, że cały dług wdzięczności za nauczanie oraz na kryszna-nama-sankirtana na świecie mamy dziś wobec Śrila Bhaktiwedanta Swamiego Maharadża a nasionami i korzeniem tego nauczania są Śrila Bhaktiwinoda Thakura i Śrila Prabhupada Bhaktisiddhanta Saraswati Thakura.

Również mamy dług wdzięczności za bycie niczym kiełek tego nauczania wobec mojego Gurudewa, Śrila Bhakti Pradżńana Keśawa Goswamiego Maharadża. Jeśli mój Guru Maharadża nie dałby Śrila Swamiemu Maharadżowi wyrzeczonego porządku życia (sannjasy), to w jaki sposób mógłby on w tym czasie podróżować po tak wielu krajach i bardzo szybko, w kilka lat, ustanowić tam Świadomość Kryszny?

Chciałbym powiedzieć coś o jego chwałach, ale najpierw chciałbym aby, jedna z jego najstarszych uczennic Jadurani, a przeze mnie nazywana "Sjamarani" wstała i gloryfikowała Go, oferując swoje puspandżali u lotosowych stóp jej Gurudewa. Chcę wam powiedzieć, że ona i my wszyscy jesteśmy w prawdziwym ISKCON.

Sjamarani dasi: W 1968 roku byłam na kwaterze Śrila Prabhupada w Bostonie, z jednym lub z dwoma innymi wielbicielami. Po tym jak on jak zwykle bardzo błyskotliwie odpowiedział na moje pytanie, powiedziałam do niego: "Prabhupada, Ty wiesz wszystko." On odpowiedział: "Tak, jak ktoś kto nie wie wszystkiego, mógłby być nauczycielem?" Więc dzisiaj chciałabym omówić, ten mały ezoteryczny aspekt Prabhuapda, który jest jego wszechwiedzą.

Jeśli akceptujemy Prabhupada jako zwykłą jivę, to nie zrozumiemy tego, ale jeśli przyjmiemy go jako manifestację Kryszny, to jest to łatwe do zrozumienia. W pierwszym rozdziale Czajtanja Czaritamrta, Adi-lila, jest powiedziane, że samozrealizowany diksza-guru jest manifestacją formy Kryszny. Kryszna przyjmuje formę guru, za pomocą której wyzwala Swoich wielbicieli. W tym samym rozdziale jest powiedziane, że samozrealizowany siksza-guru jest manifestacją osobowości i charakteru Kryszny. W tym świecie Kryszna ma dwie formy. On przyjmuje formę Duszy Najwyższej a potem najwyższej klasy wielbiciela. Tam jest również opisane, że bona fide guru nie jest zawistny tak jak zwykły człowiek byłby zawistny, ponieważ jest on siedzibą wszystkich półbogów.

Cztery lata temu w Holandii jeden z wielbicieli, który pracował w gurukuli zwrócił się do Śrila Gurudewa z kontrowersyjnym pytaniem dotyczącym tego, czy Prabhupada wiedział, czy nie wiedział o złym traktowaniu w gurukuli. On odpowiedział, że to pytanie było bardzo ważne, więc on poświęcił temu cały wieczorny wykład aby odpowiedzieć na to pytanie.

Śrila Narajana Maharadża: Niektóre osoby wątpią, że Śrila Bhaktiwedanta Swami Maharadża był tri-kalajna, wszechwiedzącym. Oni kwestionują to, że jeśli był wszechwiedzący, to jak mógł dać wyrzeczony porządek życia tak wielu uczniom, którzy albo upadali lub upadną bardzo szybko. Oni mówią, że wydaje się, jakby nigdy nie wiedział o tym, co w końcu wyszło/wyjdzie na jaw w przyszłości. Wiele przywódców z ISKCON'u myśli, że On nie był wszechwiedzący i dlatego dał sannjasę wielu, którzy później poszli do piekła.

Ci, którzy uważają, że nie był wszechwiedzący, albo że popełnił błąd mylą się. Są w kompletnym błędzie. Nie są oni inicjowani w prawdziwym znaczeniu tego słowa i nie mogą zrozumieć, tego właściwie, ponieważ nie są oni w towarzystwie wysokiej klasy Waisznawy.

Znacie historię Śri Ramaczandry. Sita zobaczyła pasącego się jelenia i zwróciła się do Ramy o schwytanie go. Następnie Rama podążał za jeleniem wiele, wiele mil i wreszcie ustrzelił go. Jeleń był demonem Marica i umierający wezwał głosem Ramy, "O Lakszmana! Uratuj mnie! Uratuj mnie!" W wyniku tego zdarzenia, Sita została porwana przez Rawanę.

Rama jest wszechwiedzący. Dlaczego on nie wiedział wcześniej, że Sita będzie porwana przez Rawanę jeśli on będzie ścigać jelenia? Dlaczego on nie wiedział? Dlaczego musiał wysłać Hanumana i innych aby szukali Sity? Lakszmana jest akanda-guru-tattva, uosobił zasadę niepodzielnego lub kompletnego guru. Dlaczego on opuścił Sitę, a następni jej szukał?

Patrząc w ten sposób można również wątpić w Krysznę i stawiać pytania: Dlaczego Kryszna postępował tak błędnie? Dlaczego On nie ostrzegł młodych Jadu kiedy oni przedstawili tzw "dziewczynę" w ciąży przed mędrcami? Czy On nie wiedział, że to zdarzenie stanie się później powodem do walki między Jadawami i powodem do zabijania się nawzajem? Jeśli On wiedział, to dlaczego ich nie ostrzegł? Mógł zapobiec śmierci ich wszystkich.

Kryszna wiedział i Ramaczandra też wiedział. Obydwoje wiedzieli wszystko, ale oni brali udział w naravat-lila, „podobnych do ludzkich” rozrywkach, odgrywając rolę ludzkich istot. Cokolwiek oni zrobili było dla dobra całego wszechświata. Śrila Swami Maharadża jest manifestacją Kryszny i cokolwiek on zrobił było także dla dobra wszystkich. Głupcy nie mogą pogodzić tych wszystkich rzeczy. Takie osoby są upadłymi duszami. Nie są oni faktycznie sannjasinami.

Teraz zwrócę się z prośbą do innej, szczerej i starszej jego uczennicy Wrindawana Wilasini dewi dasi aby przemówiła.

Wrindawana Wilasini dasi: Kryszna jest nie tylko rasika-sekhara (cieszącym się transcendentalnymi smakami); Jest On także parama-karuna (najbardziej miłosierny). Przyszedł jako Czajtanja Mahaprabhu, w przebraniu zwykłego Gaudija Waisznawy, a Jego prawdziwa tożsamość została ukryta. Podobnie, Śrila Bhaktisiddhanta Saraswati Thakura Prabhupada chciał zamanifestować prawdziwą tożsamość naszego Śrila Prabhupada.

Początkowo Prabhupad działał jako naśladowca Gandhiego a jego prawdziwa tożsamość była ukryta. Tak było w momencie, gdy po raz pierwszy spotkała Śrila Saraswati Thakura, który powiedział mu: "Jesteś wykształconym człowiekiem. Czemu nie nauczasz na Zachodzie?" Po tym wszystkim Prabhupada pozostał w przebraniu grihasty jeszcze kilka lat a następnie, na dwa tygodnie przed swoim odejściem, Saraswati Thakura ponownie nakazał wydając mu polecenie aby Prabhupada nauczał w języku angielskim. Napisał do Niego, "To będzie dobre dla ciebie i dla świata."

Przez pewien czas jego prawdziwa tożsamość pozostała ukryta i mało kto na świecie wiedział, kim on był. Później Kryszna wszystko mu zabrał, jego rodzinę, pieniądze i jego biznes i w tym czasie inna osoba, która znała jego tożsamość, Śrila Bhakti Pradżńana Keśawa Goswami Maharadża, stał się jego sannjasa guru. W świątyni Śrila Bhakti Pradżńana Keśawa Goswamiego Maharadża w Mathurze przyjął on sannjasę, a także, w tej świątyni, Prabhupada przetłumaczył trzy pierwsze tomy Śrimad-Bhagawatam i napisał broszurkę "Łatwa podróż na inne planety."

W tamtym czasie, jego prawdziwą tożsamość nadal pozostawała ukryta, wyjechał do Ameryki na zlecenie swojego Guru Maharadża. Wtedy nie miał on uczniów, ani naśladowców, ani pieniędzy, ani przyjaznego wsparcia i była tylko jedna osoba, która udała się, aby zobaczyć go jak on wyjeżdża do Ameryki. On jak widać nic nie miał, ale było tak ponieważ Kryszna chciał, pokazać światu potęgę czystego wielbiciela, który jest eka-nisztha, jednopunktowy w jego oddaniu dla guru i Kryszny.

Potem, gdy Prabhupada przybył do Nowego Jorku, jego sponsor wysłał do niego przedstawiciela biura pomocy podróżującym, gdzie spotkali się i w ten sposób on samotnie pojechał autokarem do Pensylwanii.

W tej dekadzie, w latach 60, Jogamaja miała zaplanowane jedno zadziwiające wydarzenie, to była "eksplozja hippisów". Przed tą nową erą, wszyscy młodzi Amerykanie byli "ustatkowanymi Amerykanami", ale ten ruch hippisów wyciągnął ich poza reguły i standardy amerykańskiej klasy średniej, dał im spojrzenie na wschód w poszukiwaniu odpowiedzi na swoje własne i problemy życia i problemy świata. Próbowali oni narkotyków, uprawiali jogę i robili dużo innych rzeczy.

Prabhupada przybył we właściwym czasie. Grał na małych karatalach z zamkniętymi oczami, chciał śpiewać i tańczyć. Rozdawał prasadam tym, którzy do niego przyszli, a także nauczał sztuki robienia prasadam. Zdobył ich serca.

W dwanaście lat podbił świat, ale jego prawdziwa tożsamość wciąż była nieodkryta. Tuż przed swoim odejściem, ze swojego łoża, na którym odchodził, prosił on Śrila Gurudewa, Śrila Bhaktiwedanta Narajana Maharadża Goswamiego, aby zadbał o jego uczniów i zwolenników. Śrila Gurudewa nie mógł mu odmówić, w przeciwnym wypadku umarlibyśmy duchowo. Następnie, w 1996 r., na prośbę Prabhupady, Gurudewa naucza na całym świecie jako jego bona fide przedstawiciel. Do dziś prawdziwa tożsamość Prabhupady pozostaje ukryta dla większości, ale Śrila Gurudewa nie tylko naucza poprzez bhadżana, on ujawnia siebie, ale na polecenie Prabhupady naucza również jak robić bhadżana.

Śrila Narajana Maharadża: Po kilku minutach będziemy musieli przyjąć paran, (Paran jest przyjmowaniem prasadam, które kończy post. Jeśli ktoś przyjmował jakiekolwiek prasadam podczas dnia postu, wtedy paran musi być zbożem, w innym wypadku nie. Paran musi zostać przyjęte w określonym czasie, w przeciwnym wypadku rezultat postu i bhakti, nie zostaną osiągnięte) albo wszystkie nasze wyrzeczenia pozostaną daremne. Wnioskuję zatem, że teraz ofiarujemy puspanjali u lotosowych stóp Śrila Swamiego Maharadża, a następnie aratika. Jutro rano od szóstej, do ósmej i wieczorem ponownie od piątej, do ósmej, wielbiciele przedstawią swoje ofiarunki lub glorie u Jego lotosowych stóp. Wszyscy powinniście być przygotowani.

Gaura Premanande!

Tłumaczyła: Anandini devi dasi
Korekta: Kanhaiya Lal dasa