Rozdział 1
Wieczna i tymczasowa dharma dżiwy.

W tym świecie najznakomitszym miejscem jest wyspa Dżambudwipa. Na Dżambudwipie wyjątkową jest kraina Bharata-warsza, a w krainie Bharata-warszy najwznioślejszym miejscem jest Gauda-bhumi. W Gauda-bhumi najbardziej znamienity jest region dziewięciu wysp Śri Nawadwipa-mandala, a w obszarze Śri Nawadwipa-mandali, na wschodnim brzegu rzeki Bhagirathi, znajduje się usytuowana na wieczność, przepiękna osada Śri Godruma.

W pradawnych czasach, wiele osób oddanych praktyce bhadźanu zamieszkiwało różne miejsca Śri Godrumy. To właśnie tu Śri Surabhi, boska krowa ówcześnie wielbiła Najwyższego Pana Bhagawana, Śri Gauraczandrę w swoim własnym kuńdża, w zagajniku osłoniętym od słońca pachnącymi i kwitnącymi pnączami. Niedaleko od tego kuńdża, znajduje się Pradjumna-kuńdża. Tutaj właśnie Śri Premadasa Paramahamsa Babadżi, uczeń śiksza Brahmaczarina Pradjumny, najlepszego spośród towarzyszy Śri Gauraczandry, zamieszkiwał obecnie w kutira (chatce) osłoniętej winoroślami i gęstym listowiem oraz spędzał swój czas będąc nieustannie pogrążonym w boskim zachwycie bhadźanem.

Śri Premadasa Babadżi był wybitnym uczonym, doskonale znającym wszystkie konkluzje śastr. Z pełnym przekonaniem przyjął on schronienie lasu Śri Godrumy wiedząc, że w swojej istocie, jest on nie różny od Śri Nandagrama. Babadżi Maharadża regularnie, każdego dnia intonował dwieście tysięcy świętych imion oraz ofiarowywał setki pokłonów Wisznuitom. Utrzymywał się poprzez przyjmowanie jałmużny od pasterzy krów. Kiedykolwiek znalazł on wolną chwilę od tych zajęć, nie wykorzystywał jej na czcze plotkowanie, ale poświęcał ją na czytanie książki Prema-wiwarta, napisanej przez Śri Dżagadanandę, bliskiego towarzysza Śri Gaurasundary.