| Bhakti-lata-bidża - nasionko bhakti |
 |
 |
|
Tuluza, Francja, 6 lipca 2002 rok.
[W [Śripad Madhava Maharadża:] Śrila Gurudewa zwrócił się do mnie abym wyjaśnił ten werset: brahmanda bhramite kona bhagyavan jiva
Dzięki bezprzyczynowej łasce guru i Kryszny, wielbiciel może otrzymać nasionko bhakti. [Śrila Narajana Maharadża:] Kto otrzyma to nasionko? [Madhava Maharadża:] Sadhaka. [Śrila Narajana Maharadża:] Czemu powiedziałeś sadhaka? Każdy może je otrzymać. [Śripad Madhava Maharadża:] Poprzez połączoną, bezprzyczynową łaskę Guru i Kryszny, żywa istota może otrzymać bhakti-lata-bidża. W tym wersecie "guru krsna" posiada dwa znaczenia: Oznacza, że "Poprzez połączoną łaskę Śri Guru i Śri Kryszny" i to oznacza, że Guru jest manifestacją Kryszny. Guru i Kryszna są nie różni i to zostało potwierdzone w Ćajtanji-ćaritamricie: guru krsna-rupa hana sastrera pramane
["Zgodnie z objawioną opinią wszystkich pism objawionych mistrz duchowy nie jest różny od Kryszny. Pan Kryszna pod postacią mistrza duchowego wyzwala Swoich bhaktów." (Cc Adi 1.45)] Dzięki bezprzyczynowej łasce aśraja-bhagawana (mistrza duchowego), żywa istota może otrzymać bhakti-lata-bidża. Bhakti-lata-bidża jest pragnieniem do służenia Krysznie. W jaki sposób to pragnienie do służenia Krysznie zamanifestuje się w sercu? Ono zamanifestuje się dzięki słuchaniu hari-katha od bona-fide Guru i od bona fide Wisznuitów. Jeśli będziemy starać się słuchać o rozrywkach Kryszny z wiarą od Guru, jak również od czystych Wisznuitów, wtedy to pragnienie służenia pojawi się w sercu. Chciałbym przedstawić kilka przykładów z rozrywek, o których słuchaliśmy od naszego Gurudewa i od Wisznuitów: Pewnego razu, Kryszna i Jego sakhowie jak Śridama, Madhumangala i inni walczyli ze sobą w zapasach i w końcu Śridama zwyciężył z Kryszną natomiast Kryszna ciesząc się klaskał. Widząc to sakhowie zapytali Go: "Kryszno, czemu klaszczesz w dłonie tak głośno?" On odpowiedział: "Ponieważ pokonałem Śridamę w zapasach." Tymczasem Durwasa Rśi, który siedział i przyglądał się tej całej scenie, nie był w stanie ustalić czy Kryszna był Najwyższym Osobowym Bogiem, czy też zwykłym ziemskim chłopcem. Patrzył ze zdziwieniem jak chłopcy dyskutują z Kryszną. Śridama wyzwał Go: "Kryszna Kanhaija, jak możesz mówić, że mnie pokonałeś? Wszyscy sakha są naocznymi świadkami. Oni wszyscy widzieli Cię leżącego na ziemi, na łopatkach pode mną. Dlatego więc ja jestem zwycięzcą." Kryszna odpowiedział: "Przecież mój nos był skierowany w górę, a ten którego nos jest skierowany w dół, jest przegranym!" Wtem ujrzeli, że Baba siedział w pobliżu i wpatrywał się z nich. Będąc bezprzyczynowo łaskawym, Kryszna wraz ze Śridamą i innymi sakhami, zdecydowali się udzielić mu swojego darszanu. Kryszna powiedział: "Pozwól nam zapytać tego Babę. On wszystko widział." Wtedy zbliżając się do Durwasa Rśi, Kryszna rzekł: "Baba, Ja jestem zwycięzcą, a Śridama jest przegranym. Czyż tak nie jest?" Durwasa po prostu usiadł i milczał, był kompletnie oszołomiony poprzez to, co się własnie działo. Śridama następnie powiedział: "Baba, proszę mów prawdę. Nie kłam jak Kryszna. Proszę nie kłam. Ja jestem zwycięzcą, a Kryszna jest przegranym. Nie przystoi świętej osobie kłamać. Jeśli skłamiesz grzech kłamstwa cię zaatakuje." Durwasa Rśi wciąż siedział i wpatrywał się a teraz zaczął również nieco drżeć. Podchodząc do niego bardzo blisko i patrząc na niego, Kryszna powiedział: "Czemu nie odpowiadasz? Czy jesteś głupi? Śridama dodał: "Baba, czemu nie odpowiadasz? Czy jesteś głuchy? W swoim oszołomieniu Durwasa Rśi próbował coś powiedzieć, ale jedynie jąkając się wykrztusił: "Co powinienem powiedzieć? Nie wiem co powiedzieć." Wtedy Kryszna powiedział Śridamie: "Och! Ten Baba jest nieprawdziwy. On nic nie wie." Kryszna pociągnął za brodę Durwasa Rśi i powiedział: "O Baba! Czy jesteś głupi, czy głuchy? Czemu nam nie odpowiadasz? Śridama przyłączył się i również ciągnął za brodę Durwasy i zapytał: "Czy jesteś głupi, czy głuchy?" Ostatecznie sakchowie powiedzieli: "Chodźmy, on nic nie wie." Poprzez posiadanie dobrego towarzystwa i słuchanie hari-katha, takiego jak to, od bona fide guru lub od Wisznuitów, można stopniowo rozwinąć pragnienie, aby być przyjacielem Kryszny i móc bawić się z Nim, jako jeden z Jego sahków. To jest bardzo dobre. Teraz opowiem inną historię o rozrywkach: Matka Jasoda właśnie wykąpała Krysznę, a chwilę później po kąpieli i po tym jak został bardzo ładnie ubrany przez Swoją matkę, Kryszna zaczął tarzać się po ziemi, brudząc swoje ubrania. Następnie Kryszna podczołgał się do niej i domagał się aby go podniosła. Matka Jasoda powiedziała: "Nie. Nie dotknę Cię. Jesteś brudny. Jesteś niegrzecznym chłopcem. Właśnie Cię wykąpałam, ubrałam Cię bardzo ładnie, ale Ty poszedłeś się tarzać po ziemi. Nie dotknę Cię." Narada Muni przyglądał się temu całemu wydarzeniu i pomyślał: "Jakże wielkie szczęście posiada Matka Jasoda! Najwyższy Osobowy Bóg chce podejść i usiąść na jej kolanach, a ona gani Go mówiąc: "Nie. Nie podchodź i nie dotykaj mnie. Jesteś niegrzecznym i brudnym chłopcem." Poprzez słuchanie takiego hari-karha od Guru i od Wisznuitów, można stopniowo rozwinąć pragnienie do służenia Krysznie jak to robią Matka Jasoda i Nanda Baba. To pragnienie nazywane jest kryszna-sewa-wasana i to jest właśnie bhakti-lata-bidża. Chciałbym jeszcze dać ostatni przykład. Pewnego razu, Kryszna chciał pocieszyć Śrimati Radhikę oraz chciał Ją przeprosić za Swoje irytujące, notoryczne działania. Przyszedł On aby się z Nią spotkać, ale Radhika powiedziała Krysznie: "Hari hari jahe, Madhava jahe. Madhava kaitava badham. O Hari, powinieneś stąd odejść! O Keszawo, idź sobie! O Madhawo, pójdź sobie stąd!" Mandżari Śrimati Radhiki również mogą ganić Krysznę. Bez Ich zgody (Radhiki i jej towarzyszek Mandżari), Kryszna nie może wejść do kuńdża Radhiki. Pragnienie aby służyć Boskiej Parze w nastroju Mandżari towarzyszek Radhiki jest również nazywane kryszna-sewa-wasana. W jaki sposób ono przychodzi? Poprzez bycie w dobrym towarzystwie i słuchanie rozrywek takich jak te od Śri Guru i Wisznuitów, dzięki ich łasce, chęć lub pragnienie aby służyć Krysznie, może wejść do serca szczerego ucznia. To jest pragnienie aby służyć Krysznie: kryszna-sewa-wasana i ono jest właśnie bhakti-lata-bidża. Podałem trzy przykłady w jaki sposób kryszna-sewa-wasana pojawia się, poprzez dobre towarzystwo: w relacji przyjacielskiej (sakhya-rasa), w nastroju rodzicielskim (vatsalya-rasa) i w nastroju kochanków (madhurya-rasa). Jeśli ktoś, kto słucha tych rozrywek, rozwinie pragnienie aby służyć Krysznie w jakimkolwiek z tych związków, powinniśmy wtedy wiedzieć, że ta osoba dostała bhakti-lata-bidża, poprzez bezprzyczynową łaskę Śri Guru i Kryszny. To jest znaczenie "guru kryszna prasade paja, bhakti-lata-bidża." Jeśli ktoś otrzymał to bidża, jego życie będzie sukcesem. [Sjamarani dasi:] Śrila Gurudewa zwrócił się do mnie aby przetłumaczyć ten werset i go wyjaśnić. Po przyjęciu narodzin w milionach gatunków form życia od niepamiętnych czasów, żywa istota ostatecznie spotyka mistrza duchowego i otrzymuje od niego nasionko bhakti. Mistrz duchowy nie uprawia tego nasionka osobiście, ale raczej daje je uczniowi, który następnie staje się jak ogrodnik, mali-hana i sadzi je swoim własnym sercu. Uczeń następnie pielęgnuje i odżywia te nasionko poprzez podlewanie, poprzez proces słuchania i intonowania pod wskazówkami Guru i w ten sposób nasionko zaczyna kiełkować. Ten werset ma wiele bardzo pięknych i głębokich znaczeń. W Ćajtanja-ćaritamrita jest powiedziane: nitya siddha krsna prema sadhya kabhu naya
["Czysta miłość do Krsny jest wiecznie ustanowiona w sercach żywych istot. Nie jest to coś, co można uzyskać z innego źródła. Gdy serce jest oczyszczone przez słuchanie i intonowanie, ta miłość budzi się w naturalny sposób." (Cc Madhya 22.107)] To nie jest tak, że mistrz duchowy daje nasionko czegoś, czego już nie ma w sercu żywej istoty. "Nitya siddha kryszna prema": Kryszna prema już tam spoczywa w uśpieniu, ukryta wewnątrz serca, w ten sam sposób jak nasiono dowolnego drzewa lub rośliny zawiera w swojej potencji wszystko, co dotyczy tego drzewa lub rośliny. Na przykład, nasiono mango zawiera w sobie drzewo wraz z gałęziami, liśćmi, kwiatami i owocami a nawet smak i zapach owoców. Wszystko jest tam w potencji. Podobnie, kryszna-bhakti, kryszna-prema znajduje się już w naszych sercach w formie nasionka. Cała nasza duchowa forma, służba, ubranie, uczesanie, wszystko tam jest. Jest o tym również powiedziane w wersecie (CC Madhya 22.24): jivera svarupa hoya krsna nitya dasa
Żywa istota jest wiecznie Kryszna dasa, dlatego też wszystko, co jej dotyczy, jest już w tam (w sercu). My jesteśmy wiecznie tacy sami jak Kryszna jakościowo i ilościowo różni od Niego. Jeśli Kryszna-prema znajduje się tam w uśpionym stanie, jako nasionko w sercu, co więc oznacza stwierdzenie, że mistrz duchowy daje nasionko? W odpowiedzi, aczarjowie dali nam przykład pewnej konfiguracji planetarnej, zwanej swati-nakszatra. Kiedy deszcz spadnie podczas tej konfiguracji, wywiera on szczególny wpływ na różne żywe istoty. Na przykład ostrygi w oceanie mają siłę do tworzenia pereł, ale dopóki deszcz swati-nakszatra nie spadnie do wody, w której żyją te ostrygi, perły nie będą produkowane. Podobnie słoń posiada moc tworzenia gadźa-mukta (pereł słoniowych) i jeśli ten szczególny deszcz spadnie na słonia, wtedy słoń wytworzy te perły. Innym przykładem jest krowa, kiedy ten deszcz spadnie na krowie racice, pojawi się gaurocana, żółtozłoty pigment, który używany jest w maściach. Również wąż posiada moc aby wyprodukować klejnot i pojawia się ona kiedy deszcz swati-nakszatra spadnie na jego głowę. Podobnie, żywa istota posiada wieczny związek z Kryszną, w jednej z pięciu rasa (nastrojów). Ten związek jest wieczny, jednakże nie może on być rozwijany bez inspiracji mistrza duchowego. On jest tym, który daje "to nasionko" inspiracji oraz naucza ucznia jak je podlewać, poprzez właściwe słuchanie i intonowanie. Kiedy to nasionko zacznie kiełkować pojawią się dwa pierwsze listki, które nazywane są klesaghni i subhada. Podczas pojawienia się tych dwóch pierwszych listków, wszystkie rodzaje klesa, cierpień takich jak: niewiedza, przywiązanie, zazdrość (zawiść) i strach zaczną znikać. W tym samym czasie, pojawią się wszystkie rodzaje subhada, dobrych cech takich jak: trnad api sunicena - pokora, ofiarowywanie szacunku innym i nieoczekiwanie szacunku dla siebie. Nasionko które wyprodukowało dwa listki, nazywane jest śraddha. W Ćajtanji-ćaritamricie (CC Madhja 22:62) znajduje się bardzo piękny werset: sraddha sabde visvasa kahe sudrdha niscaya
["Śraddha jest pełną ufności, niezachwianą wiarą, dzięki której poprzez pełnienie miłosnej służby dla Kryszny, automatycznie pełni się wszystkie dodatkowe (drugorzędne) czynności. Taka wiara sprzyja w spełnianiu służby oddania." (Bhakti-rasamrta-sindhu-bindhu 1.3.41)] Tylko poprzez angażowanie się w służbę dla Kryszny wszystko jest doskonale spełniane. Każde pragnienie jakie posiadam w tym materialnym świecie, włączając pragnienia wyzwolenia, mocy mistycznych, są spełniane przez bhakti, w ten sam sposób, jak liście i gałęzie drzewa są automatycznie nawadniane, poprzez podlewanie korzenia drzewa. Wiara w powyższe stwierdzenie nazywane jest śraddhą. Tak jak Śripad Madhava Maharadża powiedział, tendencja do służenia Krysznie, kryszna-sewa-wasana jest inspirowana w sercu przez Guru. Dobry ogrodnik może rozpoznać cechy charakterystyczne nasienia, poprzez spojrzenie na nie. On wie jakie drzewo z niego wyrośnie, jaki rodzaj wody jest potrzebny i jak dużo słońca ono będzie potrzebowało. On również wie jak najlepiej odżywić to nasionko, tak że pewnego dnia stanie się ono zdrowym drzewem. Podobnie, mistrz duchowy, który jest ekspertem, może zajrzeć do serca każdej żywej istoty, nie tylko do serca swojego ucznia, ale do serc wszystkich żywych istot dowolnego gatunku i on może powiedzieć jaki typ nasionka bhakti tam się znajduje, i jaki rodzaj związku z Kryszną ona posiada. Mistrz duchowy może również czuwać nad tym związkiem i w rzeczywistości poprzez swoje wskazówki może dać i doskonałość Kryszna-prema. [Śrila Narajana Maharadża poprosił wielbicieli z końca hali, którzy jednocześnie słuchali tłumaczenia wykładu po niemiecku:] Co było sednem tego wszystkiego, co właśnie zostało powiedziane? Możesz mówić po niemiecku. Mów głośno tak bym mógł to słyszeć. Znam trochę niemiecki. Czym jest bhakti-lata-bidża? [Tuż po tym jak wielbiciel starał się to powtórzyć, Śrila Narajana Maharadża kontynuował:] To oznacza, że nie słuchasz. [Śrila Narajana Maharadża następnie zwrócił się do Sundara Gopal dasa:] Proszę przedstaw sedno tego, co zostało powiedziane, w dwóch lub trzech zdaniach. [Sundara Gopal dasa:] Przyjmując narodziny w milionach gatunków, od niepamiętnych czasów, żywa istota może posiąść wyjątkowe szczęście, wchodząc w kontakt z czystym wielbicielem. W tym celu musi spełnić jakieś sukriti, jak celebrowanie Dżanmastami, lub musi zaangażować się w inne dobre czynności. Kiedy to sukriti dojrzeje w sercu, ona zbliża się do mistrza duchowego pojawia się u niej naturalna wiara do słuchania hari-katha, które pochodzi z lotosowych ust mistrza. Potencja, zdolność do służenia Krysznie jest uśpiona w sercu każdej dżiwy i kiedy żywa istota słucha hari-katha od czystego wielbiciela, wtedy nasionko bhakti może wejść do jej serca. Ona wtedy może rozwijać kryszna-sewa-wasana, czyli tendencję do służenia Krysznie. [Śrila Narajana Maharadża:] Jaki jest rezultat tej wasany (pragnienia)? [Sundara Gopal dasa:] Rezultatem będzie roślinka bhakti, która zacznie rozkwitać. [Śrila Narajana Maharadża:] Ona (żywa istota) zacznie myśleć, "Och, moje życie będzie sukcesem." [Sundara Gopal dasa:] Ona (żywa istota) przyjmie inicjację od bona fide mistrza duchowego i jej życie będzie najwyższą doskonałością. [Śrila Narajana Maharadża:] On posiada to przekonanie, że: "Poprzez służenie Krysznie, wszystkie inne działania w moim życiu zostaną automatycznie spełnione." sraddha sabde visvasa kahe sudrdha niscaya
["Śraddha jest pełną ufności, niezachwianą wiarą, dzięki której poprzez pełnienie miłosnej służby dla Kryszny, automatycznie pełni się wszystkie dodatkowe (drugorzędne) czynności. Taka wiara sprzyja w spełnianiu służby oddania." (Bhakti-rasamrta-sindhu-bindhu 1.3.41)] Jakie jest znaczenie tego wersetu? [Sundara Gopal dasa:] Posiadanie śraddha oznacza posiadanie silnego przekonania, że dzięki pełnieniu służby dla Kryszny, nie ma potrzeby angażowania się w inne czynności. To jest tak, jak z podlewaniem korzeni drzewa, wtedy nie ma potrzeby podlewania liści. One się rozwiną dzięki podlewaniu korzeni. Podobnie, dzięki służeniu Krysznie i Guru, nie ma potrzeby wykonywać żadnych innych czynności. [Śrila Narajana Maharadża:] Czy bez robienia wysiłku wielbiciel może utrzymać się przy życiu? Czy pieniądze przyjdą, czy nie? Czy będzie mógł on wykarmić i utrzymać rodzinę, tylko dzięki śraddha? Jeśli on służy Krysznie i nie robi żadnego wysiłku aby utrzymać swoje dzieci, czy utrzymanie (dzieci) zostanie (automatycznie) spełnione, czy nie? [Sundara Gopal dasa:] Kryszna obiecuje w Gicie, że On będzie utrzymywał tą osobę, która angażuje całą swoją energię w służbę dla Niego i w służbę dla jego Gurudewa. [Śrila Narajana Maharadża:] Bardzo dobrze, dziękuję ci. Od dziś wszyscy powinniście postarać się mieć silną wiarę w to, że poprzez służenie Krysznie wasze życia będą sukcesem oraz w to, że wasze utrzymanie i wszystko inne będzie automatycznie spełnione. Z tą wiarą nie będziecie musieli robić niczego innego, oprócz intonowania i pamiętania o Krysznie. Powtarzam ten bardzo ważny temat wciąż i wciąż, abyście mogli go zrealizować (uświadomić sobie). Spróbujcie zrozumieć to, że jeśli służycie Krysznie, całe wasze życie będzie sukcesem. Nie będziecie musieli robić niczego, co dotyczy waszych ziemskich potrzeb. W ten sposób, zamiast robienia czegokolwiek dla waszego utrzymania, będziecie spełniać wszystkie duchowe aktywności jak: śrawana kirtanam wisznu smaranam pada sewana. [Śrila Narajana Maharadża wywołał innego wielbiciela z końca sali, Akhilesa dasa:] Proszę wstań i powiedz o znaczeniu tego wszystkiego o czym dyskutowaliśmy. Jesteś Niemcem więc proszę mów głośno [wielbiciel zaczął mówić łagodnie.] [Śrila Narajana Maharadża:] Proszę mów głośniej, jak lew. Mów głośno jak ja, w przeciwnym razie wykreślę twoje imię z listy osób, które są Niemcami. [Niemcy powinni być śmiali.] [Akhilesa dasa:] Na początku swojego wykładu mówiłeś o wersecie z Ćajtanja-ćaritamrity: brahmanda bhramite kona bhagyavan jiva, w którym jest powiedziane, że żywa istota wędruje po wszechświecie wcielając się w 8.400.000 różnych form życia. Następnie, dzięki wspaniałemu szczęściu spotyka ona mistrza duchowego, który obdarza ją nasionkiem bhakti-lata. [Śrila Narajana Maharadża:] Czym jest to nasionko? [Akhilesa dasa:] Pragnieniem służenia Krysznie. [Śrila Narajana Maharadża:] To jest wewnętrzny symptom. Jaki jest zewnętrzny symptom? [Akhilesa dasa:] Zewnętrznym symptomem jest to, że ona (żywa istota) posiada śraddhę i przyjmuje inicjację od bona fide mistrza duchowego. [Śrila Narajana Maharadża:] Nie tylko to. Ona posiada silną wiarę, śraddhę, w słowa Guru, Kryszny i śastr (pism). Razem z tą wiarą pojawi się pragnienie służenia. Co więcej, ona będzie wiedziała, że cokolwiek zostanie przez nich stwierdzone (przez Guru, Kryszna i śastry), to wszystko jest prawidłowe, nie ma żadnych nieprawidłowości w ich słowach. [Akhilesa dasa:] Następnie ona zacznie kultywować to bhakti-lata, stając się doskonałym ogrodnikiem. [Śrila Narajana Maharadża:] Co dusza zrobi kiedy otrzyma nasionko bhakti? [Akhilesa dasa:] Będzie je uprawiała je w sercu, odżywiając ją prawidłowo pożywieniem w postaci hari-katha i dobrego towarzystwa. [Śrila Narajana Maharadża:] Bardzo dobrze. Powinieneś wiedzieć, że Gurudewa daje nasionko bhakti, bhakti-lata-bidża, jednakże jeśli on widzi, że pole w sercu wielbiciela nie jest żyzne, że roślinka nie będzie mogła wykiełkować, nie mówiąc o zbieraniu owoców. Jeśli aspirujący wielbiciel sprawdzi siebie, również zobaczy, czy pole jego serca jest jałowe czy nie i sprawdzi czy tam są tylko kamienie, czy nie, na tej jałowej glebie. [*Patrz przypis końcowy 1] Dlatego też, przede wszystkim on musi użyźnić (zaorać) swoje serce, czyniąc je miękkim, a następnie musi dostarczyć tam nawozu. W przeciwnym razie nie będzie możliwym aby roślinka tam wykiełkowała. On musi usunąć kamienie z pola, po zaoraniu i kiedy zobaczy, że ziemia jest już żyzna on umieści tam w sercu nasionko pragnienia służenia Krysznie. [* Patrz przypis końcowy 2] W związku z niezliczonymi materialnymi pragnieniami, serce staje się twarde jak kamień. Jak wielbiciel może je usunąć? Sukriti gromadzi się dzięki służeniu Hari, Guru i Wisznuitom, i dzięki temu sukriti, uczeń może otrzymać pragnienie porzucenia wszystkich niechcianych anarth. Porządnie jest największą anarthą. Wielbiciel powinien się go pozbyć natychmiast, musi je wyrzucić. Ściśle podążać zasadami regulującymi, czyli powinien: nie palić papierosów, nie uprawiać hazardu, nie jeść mięsa, nie uprawiać niedozwolonego seksu, itp, powinien również natychmiast porzucić dwulicowość i hipokryzję. Te anarthy są jak dziury, przez które woda, jakąkolwiek wielbiciel nazbierał aby nawadniać roślinkę, odpłynie tymi dziurami, bez nawet dotknięcia nasionka bhakti-lata. Ogrodnik przede wszystkim powinien dokonać niezbędnych aranżacji. Powinien pozatykać dziury i usunąć kamienie z serca, i w ten sposób będzie mógł on uprawiać nasionko bhakti w swoim sercu. [* Patrz przypis końcowy 3] Od czego on zacznie? Śrawanam, śrawanam, śrawanam. Najpierw, a przede wszystkim, będzie on ciągle słuchał od bona fide guru i po jakimś czasie, kiedy stanie się ekspertem w słuchaniu, będzie chciał mówić Kirtana. Kto w rzeczywistości przeprowadza Kirtana? Wjasadewa, Sukadewa Goswami i inni im podobni. Powinno się słuchać tak jak Maharadż Parikszit, który słuchał Bhagawatam od Śrila Sukadewy Goswamiego. To jest śrawanam kirtanam. Tych dziewięć gałęzi: śrawanam, kirtanam, wisznu smaranam, itd., są bardzo ważne a spośród dych dziewięciu pięć jest szczególnie ważnych: sadhu-sanga, nama-kirtana, bhagavata-sravana
["Powinno się być w towarzystwie wielbicieli, intonować święte imię Pana, słuchać Śrimad Bhagawatam, zamieszkać w Mathurze i wielbić Bóstwa z wiarą i czcią." Ćajtanja-ćaritamrita Madhja 22.128] sakala-sadhana-srestha ei panca anga
["Te pięć gałęzi służby oddania są najlepsze ze wszystkich. Nawet nieznaczne wykonywanie tych pięciu, rozbudza miłość do Krsny. (Ćajtanja-ćaritamrita Madhja 22.109)] Jeśli ktokolwiek angażuje się w tych pięć praktyk, będąc w sadhu-sandze i jeśli w tej sadhu-sandze wykonuje on nama-kirtana, bhagawad-śrawana, mathura-wasana (mieszkanie w Mathurze, Wryndawanie, Nawadwipie lub w jakiejkolwiek innej świętej tritha) i Śri Wigraha-sewa (wielbi bóstwa), wtedy szybko osiągnie Kryszna-premę. Jeśli jednakże, popełnia on obrazy (zniewagi), to jest dla niego bardzo niebezpieczne i Kryszna-prema nie pojawi się w jego sercu. Ogrodnik bierze nasionko, sadzi je w użyźnionym sercu i nawadnia je. On nie chce zatapiać go zbyt dużą ilością wody, poprzez intonowanie "Goopi, goopi, goopi." [* Patrz przypis końcowy 4] To było by za dużo wody i przez zatopienia go zbyt dużą ilością wody na początku, ono by nie wyrosło, zamiast tego gniło by w ziemi. Powinno się studiować usposobienie i czyny Śri Prahlada Maharadża, Jagaja i Madhaja, Śrila Haridasa Thakura, Śriman Mahaprabhu i Nitjanandy Prabhu jak również Śrila Ragunatha Dasa Goswamiego. To odpowiednie nawadnianie dla nasionka. Nasionko całkowicie zgnije jeśli będziecie próbowali nawadniać je na początku poprzez słuchanie o poufnych sekretach asta-kaliya-lila, takich jak rasa-lila i o innych rozrywkach, którymi cieszyli się Radharani i Kryszna w lasach (Wryndawany). Więc bądźcie bardzo ostrożni. Kwalifikacje do słuchania o tych rozrywkach pojawią się automatycznie, jeśli będziecie szczerze podążać procesem, jednakże na początkowym etapie powinno się stopniowo rozwijać śraddhę, niszthę, ruczi, astaki, rati i tak dalej. Nie słuchajcie o tych poufnych rozrywkach zanim nie osiągniecie tych etapów. Istnieją dwa rodzaje śraddhy: jedna to światowa śraddha, świecka wiara, a druga to wiara transcendentalna. Światowa śraddha jest zawsze komala, niepewna i bardzo słaba. Z drugiej strony , jeśli ktoś ma transcendentalną śraddhę (jak Haridasa Thakura) on będzie myślał: "Nawet jeśli mnie potniesz na tysiąc kawałków, nie porzucę mojego intonowania i wielbienia." Możecie ocenić siebie samych, czy posiadacie transcendentalną śraddhę, czy nie. Bez transcendentalnej śraddhy nie można się rozwijać, dlatego od dzisiejszego dnia powinniście obiecać (sobie): "Bez względu na to jak dużo problemów się pojawi, nawet jeśli będę miał największe problemy, to nigdy nie porzucę swojego intonowania i pamiętania o Krysznie." Tylko przez samo posiadanie takiego nastroju, nasionko bhakti wyrośnie, w przeciwnym razie zabierze to bardzo dużo czasu. Sadhu-sanga zawsze jest niezbędna, bez niej wasza wiara będzie słaba i być może nawet porzucicie podążanie procesem. Jeśli nie podążacie procesem, nawet jeśli wasze bhakti-lata-bidża już wykiełkowało, to może ono uschnąć. Przyjdę tu jeszcze jutro na półtorej godziny [tuż przed wyjazdem], aby wyjaśnić wiele rzeczy. Gaura Premanande. [Wielbiciel:] Powiedziałeś, że kiedy transcendentalna wiara pojawi się, ktoś nie dba o to, czy zostanie pocięty na kawałki, on będzie wciąż intonował i pamiętał (Krysznę). Jednakże powiedziałeś również innym razem, że kiedy najpierw pojawi się transcendentalna śraddha, to ktoś możne służyć bez strachu i poszanowania (obowiązków), i poza swoimi obowiązkami, zgodnie z śastrami i on uważa, że jeśli nie będzie służył to pójdzie do piekła. Moje pytanie brzmi: kiedy śraddha kogoś, kto służy Krysznie bez strachu i poza obowiązkami, będzie wystarczająco mocna, aby mogła zostać nazwana transcendentalną? [Śrila Narajana Maharadża:] Bez transcendentalnej śraddhy, nie można rozwijać się w bhakti, dlatego też najpierw przede wszystkim musisz osiągnąć ten stan. Dopóki transcendentalna śraddha nie zostanie rozwinięta, śraddha będzie wymieszana, ona będzie jednocześnie ziemską i transcendentalną. Jednakże, dzięki praktyce pod przewodnictwem i w towarzystwie Gurudewy, transcendentalna śraddha będzie stopniowo rozwijana i w tym samym czasie światowa śraddha stopniowo zniknie. Kiedy zostanie rozwinięta pełna, transcendentalna śraddha, wtedy będziecie jak Haridas Thakura. [Wielbiciel:] W książce „Dżaiwa dharma” jest powiedziane, że wszystko pojawia się w drodze przypadku, czy więc 'bhagavan', dobra fortuna (ang. good fortune tłumaczone było takie, że: dzięki dobremu szczęściu), czy to oznacza przypadek? Kryszna jest Guru i On jest bardzo łaskawy. On jest nazywany caitja-guru, On inspiruje wielbiciela od wewnątrz np: "Wisznuita pojawił się. Powinieneś pójść i dociekać od niego." On inspiruje a wielbiciel idzie. Również, tak jak inspiruje wielbiciela od wewnątrz, pojawia się On również zewnętrznie , jako Guru. W naszym bieżącym, uwarunkowanym stanie, nie widzimy tego co za tym stoi, widzimy to jedynie jako przypadek. Lecz ten "przypadek" w rzeczywistości pojawił się z z zarządzenia Kryszny. Wszystkie "przypadkowe rzeczy" dzieją się z zarządzenia Kryszny. On jest przyczyną wszystkich przypadków. Więc można powiedzieć, że te okazje pojawiają się przypadkowo, ale w rzeczywistości żaden ziemski język nie jest w stanie wyrazić transcendentalnych idei. Ziemskie słowa nie mogą dotknąć właściwych uczuć, ani oddać właściwego znaczenia siddhanty, one są napiętnowane błędami. [Wielbiciel:] Śrila Gurudewa, proszę powiedz nam na jakim poziomie jest nasza transcendentalna wiara? Czy to jest nisztha, ruczi, asaki, czy jaka? [Śrila Narajana Maharadża:] Gdy ona zostaje zapoczątkowana, to od samego początku powoli wzrasta. Kiedy ignorancja i anarthy znikają, wiara staje się silniejsza. Na etapie ruczi wiara jest bardzo mocna i wtedy jest to wiara transcendentalna. Trochę tej transcendentalnej wiary lub bhakti jest u każdego wielbiciela i do tego stopnia jak kontynuujecie wasze słuchanie w towarzystwie Wisznuitów, medytujecie o tym, co już usłyszeliście i próbujecie zagłębić się w tych tematach, wasza śraddha stopniowo wzrośnie, a anarthy znikną. Bhakti jest tam od początku, ale znajduje się w najniższym punkcie. Dzięki intonowaniu i słuchaniu oraz pamiętaniu o Krysznie będąc w towarzystwie sadhu-sangi, skala transcendentalnej śraddhy stopniowo się powiększy i jednocześnie ziemska (światowa) śraddha będzie się zmniejszała. [wielbiciel:] Śrila Gurudewa. Czy możesz podać definicję dwulicowości (obłudy) i hipokryzji? [Śrila Narajana Maharadża:] Jeśli to, co jest w sercu jest różne od tego co wychodzi z ust, to jest dwulicowość. Jeśli w sercu chcemy zajmować jakąś pozycję, aby oszukiwać innych, albo aby zarabiać pieniądze, ale na zewnątrz mówimy: "Hare Kryszna, Hare Kryszna," to jest dwulicowość (obłuda). Ktoś może powiedzieć: "Mogę dać ci Kryszna-bhakti. Mam paszport i wizę na Golokę Wryndawanę. Zapłać mi co najmniej dziesięć tysięcy euro, a ja ci je dam." To jest hipokryzja i dwulicowość. Jeśli powiemy: "Niech oni się kłócą, a ja dzięki temu będę miał zysk materialny." to jest dwulicowość. Durjodhana chciał aby była wojna, wtedy mógłby zdobyć królewski tron. Podobnie, jeśli pomyślimy, że powinniśmy zaangażować się w spory i kłótnie z innymi lub powinniśmy zangażować innych w kłótnie, w tym celu abyśmy byli darzeni czcią i otrzymali jakąś szczególną pozycję, wtedy będziemy dwulicowi. Durjodhana był dwulicowy, ale Pandawowie nie. Gaura Premanande Doradcy redakcyjni: Pujyapada Madhava Maharaja and Sripad Brajanatha dasa
[* Przypis końcowy 1] Zanim pojawi się realne pragnienie ucznia do służenia Krysznie, mistrz duchowy ostrożnie usuwa przeszkody, anarthy i błędne wyobrażenia. To jest znaczenie orania i użyźniania pola. Następnie, kiedy pole zostanie użyźnione, mistrz duchowy daje nasionko. Aspirujący uczeń, może zechcieć posadzić (i uprawiać) nasionko, zanim proces przygotowania pola zostanie ukończony, ale to nasionko nie będzie owocowało. Dlatego też uczeń najpierw słucha od mistrza duchowego jak pokonać swoje przeszkody w formie anarth, itd. [* Przypis końcowy 2] Opis dotyczący tego znajduje się w Ćajtanja-ćaritamrita Madhja w rozdziale 12 pt: "Sprzątanie Świątyni Gundicza." [* Przypis końcowy 3] To reprezentuje różne stopnie rozwoju serca uwarunkowanej duszy. [* Przypis końcowy 4] To odnosi się do tych, którzy sztucznie wyobrażają sobie związek z gopi lub wyobrażają sobie, że zrealizowali swoją tożsamość gopi, ale zamiast tego posiadają jedynie związek z materialnym sentymentem. "Goopi" (pisane przez dwa "o") po prostu oznacza, że nie ma tam żadnego duchowego sensu (wartości) w tym wyimaginowanym związku osoby z gopi, mimo, że ta osoba intonuje "Gopi, Gopi." 
|
dniach od 2 do 7 lipca, trzystu wielbicieli z Francji, Niemiec, Anglii, Włoch i Ameryki spotkało się, aby słuchać hari-hatha Śri Śrimad Bhaktiwedanty Narajana Goswamiego Maharadża w Tuluzie, we Francji. Każdego wieczoru dawał on wykłady z Ćajtanja-ćaritamriry, o tematyce Rupa-siksa i między innymi w tej tematyce omówił temat nasionka roślinki bhakti. Szczególną jego prośbą było aby ten wykład został opublikowany.]
