Tridandiswami Sri Śrimad Bhaktiwedanta Narajana Maharadża

[W roku 1999 miesiąc Puruszottama rozpoczął się 16 maja. Tego dnia Śrila Narajana Maharadża był w Badger w Kalifornii i wygłosił krótki wykład o znaczeniu tego miesiąca. Poniżej zamieszczany zapis tego miniwykładu.]

Wchodzimy w miesiąc Puruszottama. Pan Kryszna jest Puruszottamą, dlatego ten miesiąc jest miesiącem Kryszny. Pośród wszystkich inkarnacji Śri Kryszna jest Puruszottamą, Najwyższą Osobą. Ten miesiąc zajmuje więc wyjątkową pozycję pośród innych, podobnie jak Kartika. Mamy szczęście być dziś tutaj w Nowej Wradży, tak blisko Giriradża-Gowardhana, Śjama-kundy i Radha-kundy. Zamanifestowało się tutaj całe Wrindawan. Pawie tańczą i tyle innych rzeczy przypomina nam Śri Wrindawan-dham.

W Indiach obchodzimy miesiąc Puruszottama w obecności Puruszottamy, w jego siedzibie -Niladri w Dżagannatha Puri. Wielbiciele spędzają tam cały miesiąc, przestrzegają pewnych zasad i reguł, wstają o czwartej rano. Ci, którzy pragną osiągnąć kryszna-bhakti oraz szczególnie obchodzić miesiąc Puruszottama, stosują się do wielu reguł od pierwszego dnia tego miesiąca.

W Indiach nie golimy się wtedy. Nie twierdzę jednak, że wy macie robić to samo. To zależy od was. Tutaj te reguły nie są tak ścisłe, ponieważ Parama-pudżjapada Śrila Bhaktiwedanta Swami Maharadża zrobił pewne ustępstwa dla zachodnich bhaktów. Możecie obchodzić miesiąc Puruszottama słuchając kryszna-katha oraz stosować się do reguł, których łatwiej się trzymać. Próbujcie przynajmniej wstawać wczesnym rankiem, nałożyć tilak i oddać się wszelkim czynnościom sandhja. Jeśli otrzymaliście guru-gajatri, powtarzajcie tę mantrę z pełnym szacunkiem i z wiarą.

Bierzcie też regularnie udział w ceremonii arati. Albo sami ją przeprowadzajcie, albo przychodźcie tutaj, do domu Nirguny, gdzie mieści się świątynia i odprawia się mangala-arati. Jeśli bhaktowie mieszkają daleko, wtedy mogą robić arati w miejscu zamieszkania. Podczas arati należy śpiewać określone pieśni, tak jak robimy to tutaj: guru-wandana (modlitwy), guru-parampara wandana, waisznawa-wandana oraz gaura-nitjananda wandana: hari haraje namah kryszna jadawaja namah/ jadawaja madhawaja keśawaja namah, a potem radha-kryszna wandana. Rano lub wieczorem możecie śpiewać dżaja radhe dżaja kryszna dżaja wrindawan i zrobić tulasi-parikrama. Gdziekolwiek jesteście, możecie ofiarować tulasi troszkę wody, choćby parę kropel, zrobić tulasi-parikrama i kirtana codzinnie.

Bez łaski tulasi, Wrinda-dewi, nie wejdziecie do królestwa czystej bhakti. Ta prawda dotyczy zarówno Wrinda-dewi, jak i Jogami, która czyni wszelkie potrzebne aranżacje dla zabaw Pana Kryszny, Śri Czajtanji Mahaprabhu itd. W Nawadwip jest Prauddha Jogamaja, we Wradży - Jogamaja Purnima. Śrimati Wrinda-dewi ma pod szczególną opieką kundża-lila we Wrindawan. Wrindawan zawdzięcza swoją nazwę właśnie jej. Bez łaski Wrinda-dewi nie można wejść ani do królestwa jugala-sewy dla Radha-Kryszny, ani do samego Wrindawan. Nawet jeśli pozornie będziecie tam przebywać, nadal może spowijać was sieć mai. Jeśli naprawdę chcecie się znaleźć we Wrindawan, musicie zdobyć łaskę Wrinda-dewi. Dlatego urządzajcie parikrama dla niej w formie tulasi przynajmniej w miesiącu Puruszottama.

Ofiarowujcie bhoga Śri Śri Radha-Krysznie, Panu Mahaprabhu albo innym Bóstwom. Potem, przyjmując maha-prasada, recytujcie modlitwę dżaja-dhwani, intonujcie maha-prasade gowinde oraz:

śarira abidja-dżal dżodendrija tahe kal

dżiwe phele wiśaja-sagore

ta'ra madhje dżiwa ati, lobhamoja sudurmati

ta'ke dżeta kathina samsarę

kryszna boro dojamoja, koribare dżiwa dżaja,

swa-prasad-anna dilo bhai

sei annamrita pao, radha-kryszna-guna gao,

preme dako czajtanja-nitai

[„O, bracie, to doczesne ciało jest siedzibą ignorancji, a zmysły są plątaniną ścieżek wiodących ku śmierci. Wpadliśmy do oceanu zmysłowych przyjemności. Spośród wszystkich organów zmysłów najtrudniej kontrolować język, która nieustannie pragnie kosztować różnych rzeczy. Kryszna jest jednak tak miłosierny, że daje nam swoje prasada, pozostałości po swoim posiłku, by pomóc nam zapanować nad językiem. To prasada jest pełne nektaru. Przyjmijcie je, oddając cześć Radzie i Krysznie. Z miłością wezwijcie na pomoc Pana Czajtanję i Nitjanandę". (śpiewnik Giti-guczcza)]

Nie powinniście po prostu „przyjmować" czy „jeść" maha-prasada. Postarajcie się mu służyć. Nie „intonujcie" harinama, lecz służcie mu. Nie „słuchajcie" hari-katha, lecz służcie mu swoimi uszami. Nigdy nie chodźcie „zobaczyć" Bóstw. Wasze nastawienie powinno być takie: „Idę stanąć przed Bóstwami, by mogły mnie zobaczyć". Nie możecie ujrzeć Bóstw, możecie za to modlić się do nich słowami: „Proszę, spójrzcie na mnie. Proszę, obdarzcie mnie swoją łaską. Ja nie jestem w stanie was zobaczyć. Swoimi oczyma widzę tylko figury z kamienia, złota, miedzi czy brązu". A Kryszna nie jest przecież figurą z tych materiałów, podobnie jak Śriman Mahaprabhu. Dlatego starajcie się przestrzegać reguł, a miesiąc Puruszottama przyniesie wam postęp duchowy.