Pewnego razu, Śrila Prabhupada Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura wysłał kilku wielbicieli aby nauczali w Bengalu, i oni bardzo dobrze tam nauczali. Chcieli tam ustanowić ośrodek nauczania, więc zapytali Śrila Prabhupada Sarasvati Thakura: „Co powinniśmy zrobić?” Prabhupada odpowiedział: „Będę bardzo szczęśliwy jeśli założycie tam ośrodek nauczania i kiedy będziecie już gotowi, przyjadę tam wraz z wieloma wielbicielami.” Pracując bardzo ciężko, dzień i noc, rozpoczęli przygotowania do założenia ośrodka nauczania, przygotowywali go bardzo dobrze, starając się by był dobrze wyposażony, tak by Śrila Prabuhupada, kiedy tam przyjedzie był szczęśliwy. Zrobili świątynię w tym ośrodku i Bóstwa były gotowe i czekały na instalację przez Śrila Prabhupada.

Śrila Prabupada przyjechał do świątyni w południe, zobaczył wszystko i był bardzo zadowolony. Wtedy zapytał: „Gdzie jest ten brahmaczarin, który przyszedł tu jako pierwszy i tak ciężko pracował?” Odpowiedzieli mu: „Mistrzu, ten wielbiciel był bardzo dobrym brahmaczarinem ale potem uwikłał się z kobietą. Zganiliśmy go za jego zachowanie tak bardzo, że odszedł z tego miejsca.”

Śrila Prabhupada powiedział: „Nie chcę ustanawiać tu ośrodka nauczania, ani też nie chcę instalować tutaj Bóstw. W tym świecie zużywamy setki litrów krwi aby wyciągnąć jakąś osobą z uścisków mayi i jeśli ta osoba popełnia jakiś błąd, będzie on zmyty poprzez służenie Hari, Guru i Vaishnavom. Jednakże wy zganiliście go w rezultacie czego on odszedł. Dlatego nie chcę ustanawiać tutaj ośrodka. Odszukajcie go i przyprowadźcie do mnie, w przeciwnym razie wyjadę stąd.”

Wszyscy uczniowie byli bardzo zaniepokojeni, zaczęli szukać wszędzie tego brahmaczarina, który był uwikłany z kobietą.

Śripad Madhava Maharadża, który nazywał się wtedy Hayagriva brahmaczari, w jakiś sposób odkrył miejsce jego pobytu. Przeprosił tego brahmaczarina i powiedział: „Proszę wybacz mi. Śrila Prabhupada jest bardzo niezadowolony z nas. Proszę przyjdź.”

Brachmaczarin zaczął płakać, mówiąc: „Prabhupada jest bardzo łaskawy. Służyłem tutaj na warcie w kompanii, ale nie byłem na prawdę szczęśliwy. Chciałem wrócić, ale myślałem, 'jakże mógłbym pokazać swoją twarz?' Dlatego nie wróciłem. Jednakże Śrila Prabhupada przysłał po mnie. Jaką on posiada nieskończoną łaskę. Jest On bardziej łaskawy niż Pan Kryszna.” Natychmiast przybiegł do Śrila Prabhupada płacząc, upadł płasko do stóp swojego Guru Maharadża i wszystkie jego anarthy zostały zmyte w jednym momencie.

Więc, nie krytykujcie nikogo, ani wielbiciela, ani świeckiej osoby. Zostało o tym powiedziane w Śrimad Bhagavatam (11.28.1-2)

sri-bhagavan uvaca
para-svabhava-karmani
na prasamsen na garhayet
visvam ekamakam pasyan
prakrtya purusena ca

[„Najwyższa Osoba Boga powiedział: 'Nie powinno się chwalić ani krytykować uwarunkowanej natury i aktywności innych osób. Raczej, powinno się widzieć ten świat jako prostą kombinację materialnej natury i dusz, które się nią cieszą, wszystko w oparciu o jedną Absolutną Prawdę.”]

para-svabhava-karmani
yah prasamsati nindati
sa asu bhrasyate svarthad
asaty abhinivesatah

[„Ktokolwiek pozwala sobie na chwalenie lub krytykowanie cech i zachowań innych, poprzez uwikłanie się w złudne dualizmy, szybko rozminie się z działaniem dla swojej własnej korzyści.”]

Nie gloryfikujcie świeckich osób, bez względu na to czy są oni dobrzy czy źli. W przeciwnym razie wszystkie ich złe aktywności przyjdą do was i wasze życie będzie zmarnowane.

Jest bardzo, bardzo trudną rzeczą aby wyciągnąć jakąś osobę z uścisków mayi. Jeśli jednak taka osoba intonuje, pamięta i słucha hari-katha, to żądza lub jakiekolwiek inne przywiązanie obecne w sercu tej osoby, szybko odejdzie Bądźcie bardzo ostrożni. Nie krytykujcie wielbicieli ani niewielbicieli. Najpierw spójrzcie na swoje własne uwarunkowania i postarajcie się sami oczyścić. Czy jest w was jakiekolwiek pożądanie? Czy jest tam w was jakiekolwiek kutinati (oszukaństwo), czy nie? Martwcie się za siebie, nie martwcie się za innych. Śri Guru i Pan Śri Kryszna jest odpowiedzialny za innych. Wy nie możecie niczego zrobić aby im pomóc, więc nie macie żadnego prawa aby krytykować.

W pismach zostało powiedziane:

nasta-prayesu abhadresu
nityam bhagavata-sevaya
bhagavaty uttama-sloke
bhaktir bhavati naisthiki

[„Przez regularne słuchanie Bhagavatam i przez pełnienie służby dla czystego bhakty, wszystko to, co kłopotliwe dla serca, jest prawie całkowicie zniszczone, i służba miłości dla Osoby Boga, który jest wysławiany w transcendentalnych pieśniach, zostaje ustanowiona jako nieodwołalny fakt.” (Śrimad-Bhagavatam 1.2.18)]

Czym jest anisthita-bhakti (niestała bhakti)? [Śrila Narayana Maharadża poprosił Śripad Madhava Maharaja aby wyjaśnił sześć rodzajów anisithita-bhakti. Aby zaoszczędzić czas w transkrypcji, załączamy wyjaśnienie podane w Śri Bhakti-rasamrta-sindhu-bindhu. Proszę zobaczcie do przypisu końcowego 1]

Postarajcie się posłuchać uważnie. Zatrzymajcie to wyjaśnienie w waszych sercach i postarajcie się podążać za tym co słyszycie.

Po tym jak ktoś przejdzie ten etap, nie będzie już żadnych aparatha (obraz, zniewag), nie będzie hrdaya-durbalya (słabości serca) nie będzie asat-trsna (pragnienia tymczasowych przyjemności), ani nie będzie svarupa-brahma (iluzji o filozofii i jej zastosowaniu w praktyce). Jednakże, niektóre inne anarthy pozostaną, takie jak laya, viksepa, apratipatti, kasaya, rasavada, itd. [Patrz przypis kopńcowy 2.]

Stopniowo wyjaśnimy wszystkie te tematy.

Będziemy musieli pędzić przez tak wiele etapów. Prema nie jest łatwa do osiągnięcia – szczególnie vraja-gopi-bhava. Osiągnięcie jej zajmuje tysiące tysięcy narodzin. Teraz możecie dojść do tego etapu słuchając hari-katha. Jeśli przegapicie tą możliwość, wszystko będzie stracone. Z drugiej strony, jeśli będziecie podążać za tym, wszystkie anartha odejdą.

Śrimad Bhagawatam stwierdza:

katha imas te kathita mahiyasam
vitaya lokesu yasah pareyusam
vijnana-vairagya-vivaksaya vibho
vaco-vibhutir na tu paramarthyam

[„Sukadeva Gosvami powiedział: O potężny Parikszcie, odniosłem się do narracji tych wszystkich wielkich królów, którzy rozprzestrzeniali swoją sławę na całym świecie po czym odeszli. Moim prawdziwym celem było nauczanie wiedzy transcendentalnej i wyrzeczenia. Historia o królach przydaje mocy i bogactwa tym narracjom, ale nie im samym, ustanawiając w ten sposób najwyższy aspekt wiedzy.”(Śrimad-Bhagavatam 12.3.14)]

Śrila Bhaktivinoda Thakura w swoim Śrimad Bhagavatarka-marici-mala wyjaśnił, że tak wielu potężnych królów, takich jak Puru, Uttana Pada, jego brat Priyavrata i wielu innych przeminęło. Śrila Sukadeva Gosvami powiedział: „Rozważałem historię tych królów w Śrimad Bhagavatam. Dlaczego to zrobiłem? Te narracje nie stanowią ostatecznego transcendentalnego osiągnięcia same w sobie. Co więc w takim razie w nich jest? Vairagya-vivaksaya (wyrzeczenie wraz z pragnieniem nauczania). Więc co się z nimi stało? Nie byli oni szczęśliwi. Śri Narada opowiedział Królowi Pracinabarhi alegoryczną historię Króla Puranjana. Puranjana nie był zadowolony ze swojej żony, dzieci i królestwa. Został oszukany.

Powinno się zrealizować nauki Bhagavatam, wtedy wolność od światowego zadowalania zmysłów wejdzie do naszego serca. Jeśli słuchamy hari-katha, intonujemy święte imię oraz wykonujemy wszystkie czynności w służbie oddania, to wyrzeczenie musi przyjść.

Powinniśmy słuchać na wszystkie tematy, takie jak ta historia o wielkich królach, która została poruszona powyżej. W tym celu możemy słuchać narracji dziesiątego Canto Śrimad Bhagavatam, słodkich rozrywek Pana Śri Kryszny. Najpierw stwórzmy podstawę a następnie słuchajmy chwał rozrywek Pana (lila-katha). Postaramy się wyjaśnić Jego chwały z dziesiątego Canto w ciągu następnych trzech dni. Wyjaśniliśmy anartha-nvrtti a jutro postaramy się przedyskutować rozrywki Pana Kryszny.

Gaura Premanande.

[Przypis końcowy 1:
(Poniżej opisane jest sześć rodzajów niestałej bhakti (anisthita-bhakti), które zostały opisane w Madhurya-kadambini przez Śrila Visvanatha Cakravarti Thakura)

Utsaha-mayi: Dziecko bramina, które zacząwszy studiowanie pism myśli, że stało się uczonym, który jest godnym pochwał każdego. Podobnie osoba, która właśnie rozpoczęła służbę oddania może mieć śmiałość aby myśleć o sobie, że zdobyła mistrzostwo we wszystkim. Taki stan nazywa się utsaha-mayi lub napompowanie (nadęcie) z entuzjazmem.

Ghana-tarala: To samo dziecko czasami pilnie angażuje się w swoje studia a innym razem z powodu niezdolności do zrozumienia podręczników lub braku rzeczywistego smaku, zaniedbuje swoje obowiązki. W ten sam sposób, nowy wielbiciel czasem praktykuje różne formy służby oddania a innym razem je zaniedbuje. Będąc czasami skrupulatnym a innym razem niedbałym, jego wysiłki nazywane są ghana-tarala (skondensowany-rozcieńczony, szeroki-wąski)

Vyudha-vikalpa: „Czy powinienem szczęśliwie spędzić moje życie z rodziną, doprowadzając moją żonę i dzieci do świadomości Kryszny i zaangażowania w wielbienie Pana? Czy też powinienem ich wszystkich porzucić i udać się do Vrndavana w celu osiągnięcia perfekcji poprzez pełne zaangażowanie się w niezakłócone słuchanie i intonowanie. Czy powinienem czekać do ostatniego etapu, po wykorzystaniu wszelkiego rodzaju przyjemności? Ostatecznie zrozumiałem, że cały materialny świat jest tylko płonącym lasem nieszczęść. Czy będzie lepiej jeśli przyjmę wyrzeczony porządek życia w tej chwili? W ten sposób umysł, rozważając różne opcje, spędza czas na niezdecydowaniu pomiędzy wyrzeczonym porządku życia a życiem rodzinnym. Taki stan nazywa się vyudha-vikalpa lub rozległe spekulacje.

Visaya-sangara: Widząc, że materialne przyjemności siłą odciągają go i szkodzą mu w stabilnym służeniu Krysznie, wielbiciel rozwiązuje swoje uzależnienia i przyjmuje schronienie świętego imienia. Jednak wiele razy jego wysiłki wytrwania w wyrzeczeniu często kończą się zadowalaniem tym, czego starał się wyrzec. To jest niekończąca się bitwa z jego pragnieniami zadowalania się przyjemnościami zmysłowymi, którymi miał wcześniej w zwyczaju się cieszyć. Czasem z nimi wygrywa a czasem jest przez nie pokonywany. Taki stan nazywa się visaya-sangara lub walką z przyjemnościami zmysłowymi.

Niyamaksama: Następnie wielbiciel postanawia: „Od dzisiaj będę intonował taką i taką liczbę okrążeń na koralach japa i będę składał tak dużo pokłonów. Będę również pełnił służbę dla wielbicieli. Nie będę również rozmawiał o niczym innym za wyjątkiem o Panu. Porzucę również towarzystwo osób, które szerzą plotki.” Chociaż wielbiciel podejmuje tak wiele postanowień każdego dnia, nie jest w stanie ich wszystkich udźwignąć. Taki stan nazywany jest niyamaksama lub niezdolność do podążania zasadami.

Visaya-sangara jest niezdolnością do porzucenia zmysłowych przyjemności, podczas gdy niyamaksama jest niezdolnością do poprawienia swojej służby oddania.

Taranga-rangini: Ostatecznie, jest dobrze znane to, że naturą bhakti jest bycie atrakcyjnym, w ten sposób wiele osób zostało zauroczonych wielbicielami. Jak mówi stare porzekadło: „Poprzez zauroczenie publiki można stać się bogatym.” Bhakti tworzy wiele możliwości dla materialnego zysku, uwielbienia (kultu) i pozycji (labha, puja, pratistha). To są chwasty wyrastające dookoła roślinki bhakti. Szukając przyjemności (ranga) przyjmując te chwasto-podobne udogodnienia, nazywane są tylko małymi falami (taranga) na oceanie bhakti. Taki stan nazywany jest taranga-rangini rozkoszowaniem się materialnymi udogodnieniami. (Madurya kadambini pages 15-18)]

[Przypis końcowy 2:
(Z Madhurya Kadambini by Śrila Visvanatha Cakravarti Thakura)

Laya oznacza tendencję do spania podczas kirtana, sravana i smarana (japa), w związku z narastającą tendencją. Viksepa oznacza rozpraszanie się w kierunku przyziemnych tematów podczas pełnienia służby oddania (plotkowanie podczas robienia japa). Apratipatti odnosi się do okazjonalnej niezdolności zaabsorbowania umysłu przez kirtana oraz przez inną służbę pomimo nieobecności laya lub viksepa. Kasaya odnosi się do wrodzonych tendencji w kierunku takich cech jak złość, chciwość i duma. Rasasvada oznacza niezdolność do do zaabsorbowania umysłu przez kirtana i inną służbę w przypadku jeśli osoba dostanie możliwość materialnego zadowolenia zmysłów. Nisthita-bhakti pojawia się podczas nieobecności tych błędów.]

Doradca redakcyjny: Śripad Madhava Maharaja i Śripad Brajanatha dasa
Redaktor: Syamarani dasi
Transkryber: Vasanti dasi
Typista: Jai Sri dasi
Tłumacz j. ang-pol: Kanhaiya Lal dasa
Korekta tłumaczenia: Anandini dasi