W latach 1990-1995, grupa dziesięciu do dwunastu sannjasinow ISKCON-GBC oraz innych, starszych członków ISKCON-u, odwiedzała Śrila Bhaktivedante Narayana Goswamiego Maharadża w jego świątyniach we Vrindavan i Mathurze, a czasem także w świątynii ISKCON-Juhu Beach. Dociekali wtedy przy nim odnośnie głębszego znaczenia różnych pism Gaudiya-Vaisznava jak "Jaiva-dharma", "Raga-vartma-candrika", rozdziałów "Rasa-pancadhyayi" ze Śrimad Bhagavatam oraz "Śri Vilapa-kusumanjali". Takich spotkań było kilkaset pliki z ich nagraniami audio znaleźć można na www.purebhakti.tv. Oto pierwsza część z trzech spotkań, które postaram się zamieścić poniżej.

NIEPOJETA JIVA-TATTVA
29 marzec, 1993

'nitya-bandha'-krsna haite nitya-bahirmukha
'nitya-samsara', bhunje narakadi duhkha

["Oprócz wiecznie wyzwolonych bhaktów istnieją uwarunkowane dusze, które zawsze odwracają się od służby dla Pana. Są one wiecznie uwarunkowane w tym materialnym świecie i w piekielnych warunkach podlegają materialnym cierpieniom wywoływanym przez różne cielesne formy." (CC Madya-lila, 22.12)]

[Pytanie:] Jiva w tym świecie - nazywana jest wiecznie uwarunkowana?

[Śrila Narayana Goswami Maharadża:] Nie, ona nie jest wiecznie uwarunkowaną duszą. W tym wersecie, słowo 'nitya' - 'wiecznie', w rzeczywistości oznacza "anadi", czyli "bez początku". Oznacza to, że jest uwarunkowana od czasów niepamiętnych. Gdyby oznaczało 'wiecznie" w pełnym tego słowa znaczeniu, to nie mielibyśmy szansy do wydostania się z mayi.

[Pytanie:] Czy anadi-baddha jiva nie miała nigdy bezpośredniego związku z Kryszną?

[Śrila Narayana Goswami Maharadża:] Nie można tego powiedzieć w ten dokładnie sposób. Wszystko, co dotyczy jej związku z Kryszną obecne jest w jej svarupa, lecz ona jeszcze nigdy tego nie odczuwała. Nie można powiedzieć, że w nasionku nie ma drzewa, nie ma owocu, nie ma gałęzi i nie ma liści. Wszystko tam jest, lecz tego nie widzimy, ponieważ istnieje to w stanie uśpionym.

Ten, kto ma oczy, zobaczy, ze w nasionku wszystko to już istnieje - ile wyjdzie listków, ile będzie owoców, kiedy liście się zazielenią, po jakim czasie pożółkną i kiedy opadną oraz kiedy znowu pojawią się nowe. Wszystko, w formie uśpionej już jest w nasionku.

Mukta-mahapurusza, czyli wyzwolona, samozrealizowana dusza, wszystkie dusze postrzega jako służące Krysznie. My jednak widzimy siebie jako dusze uwarunkowane. W rzeczywistości żadne zwyczajne słowa nie wystarczą do pełnego wyjaśnienia, czym jest jiva-tattva. To jest poza siddhantą. Innymi słowy forma duszy jest poza możliwością zrozumienia.

[Pytanie:] Teraz następny punkt...

[Śrila Narayana Goswami Maharadża:] Czy rozumiecie ten punkt?

[Pytanie:] Nie zupełnie, ponieważ możemy powiedzieć, że nasiono nigdy nie było drzewem, chociaż jest w uśpieniu. Nie jest drzewem, lecz stanie się drzewem. Czy nie jest podobnie z naszym związkiem z Kryszną? Możesz powiedzieć, że nasiono naszego związku już istnieje, lecz nie oznacza to, że jest to związek aktywny.

[Śrila Narayana Goswami Maharadża:] W tym porównaniu są tylko pewne podobieństwa. Nie wszystko da się porównać pod każdym względem. Nie wszystko jest podobne. Np. nasiono drzewa nie jest cetana (świadome, żywe), lecz atma - dusza jest cetana. Maya nie jest obecna w atmie. Chmur nie ma w słońcu, lecz są poza słońcem. My widzimy chmury, lecz ci, którzy są powyżej chmur, zawsze widza słonce. Nie widzą chmur. Podobnie samozrealizowane dusze, jak Śri Narada Risi widza, że my zawsze służymy (Krysznie) pomimo, ze jesteśmy uwarunkowanymi duszami.

To, o czym tu mówimy, na tym etapie, jest tylko na ten czas. Jest to dla was tylko jako przykład na teraz. Nie jest to idealny przykład (porównanie). Powinniście starać się praktykować harinama i błagać o łaskę, by wydostać się z mayi i zrealizować wszystkie te prawdy.
Harinama jest czyste:

nama cintamanih krsnas
caitanya-rasa-vigrahah
purnah suddho nitya-mukto
'bhinnatvan nama-naminoh

["Święte imię Kryszny jest transcendentalnie szczęśliwe. Obdarza wszystkimi, duchowymi błogosławieństwami ponieważ jest to Sam Kryszna, rezerwuar wszelkiej przyjemności. Imię Kryszny jest kompletne i jest ono formą wszelkich transcendentalnych smaków. W żadnym przypadku nie jest to jakieś materialne imię. Nie jest ono mniej potężne niż Sam Kryszna. Ponieważ imię Kryszny nie jest zanieczyszczone materialnymi cechami, to nie ma kwestii, by miało związek z mayią. Imię Kryszny jest zawsze wyzwolone i duchowe; nigdy nie jest uwarunkowane prawami materialnej natury. Jest tak, ponieważ Kryszna i Jego imiona są identyczne." (Padma Purana)]

Kto potrafi to zrealizować? Wielbiciel, który doszedł do poziomu nirdhuta-kasaya, czy bhagavat-prasada-deha-prapta*[zobacz przypis], realizuje, że w rzeczywistości nie ma mayi; lecz dla baddha-jiva, uwarunkowanej duszy, koncepcja mukta, wyzwolenia, nie istnieje. Są w stanie to zrealizować ci, którzy maja ciała towarzyszy Kryszny. Uwarunkowane dusze mogą jedynie przypuszczać, jaka jest rzeczywistość.

W "Jaiva-dharma", Śrila Bhaktivinoda Thakura napisał, ze wielbiciele, którzy praktykują harinama i błagają Śri Kryszne i Śri Caitanie Mahaprabhu o łaskę, mogą zrealizować transcendencje (cetana-vastu, cit-vastu) [Kryszna jest kompletnym cit-vastu, czyli żyjącą istotą, a jiva jest nieskończenie mała cit-vastu, czyli duchowa iskra], w innym wypadku nie jest to możliwe.

Jedynie dla nas w sastrach omówionych zostało wiele siddhant (konkluzji filozoficznych). To nie jest tak, ze wszystkie siddhanty są dla wszystkich osób, na każdym poziomie rozwoju bhakti. Istnieje siddhanta dla Vaisznawów kanistha (neofitów w bhakti). Niektóre siddhanty są dla Vaisznawow madhyama (na średnim etapie w bhakti), a inne dla Vaisznawow uttama, czyli tych, którzy przekroczyli mayię. To nie jest tak, że wszystkie siddhanty są tej samej kategorii. W Śrimad Bhagavatam podanych zostało wiele siddhant dla osób różnej klasy. Powinniśmy zatem starać się praktykować bhajana i zrealizować wszystkie te transcendentalne, czyli duchowe prawdy (cinmaya-tattva). Zwykła logika i rozumowanie w ogóle nie są w stanie się tam dostać.

Intonujcie, "Hare Krsna Hare Krsna Krsna Krsna Hare Hare, Hare Rama Hare Rama Rama Rama Hare Hare," i błagajcie o przebaczenie. Być może to, co uważaliście na temat jivy i bhakti teraz się zmieniło. Być może teraz myślicie, rozumiecie i realizujecie to inaczej. Podobnie, wasze obecne zrozumienie także się zmieni, kiedy staniecie się maha-bhagavata i przekroczycie mayię. Wtedy zrealizujecie wszystko.

Tutaj chciałbym zaznaczyć ważny punkt: idea, ze anadi-baddha jiva (dusza uwarunkowana w tym świecie) upadla z duchowej siedziby Pana nie jest akceptowana przez naszych aczarjów.

Jakie jest twoje pytanie?

[Pytanie:] Kiedy Śrila Jiva Gosvami mówi, że poprzez towarzystwo można osiągnąć bhakti lub, że przez łaskę można osiągnąć bhakti...

[Śrila Narayana Goswami Maharadża:] Poprzez towarzystwo bhakty jakiego rodzaju? Vaisznawy kanistha? Vaisznawy madhyama?

Vaisznava madhyama-adhikari może dać jedynie siddhantę. Nie jest w stanie mówić z własnego doświadczenia. Jeśli pragniemy realizacji, potrzebujemy słuchać z ust trzech rodzajów uttama-bhagavata: Nirdhuta-kasaya, murchitta-kasaya oraz bhagavat-prasada-deha-prapta.

Najwznioślejszym jest bhagavat-prasada-deha-prapta. Drugim jest nirdhuta-kasaya, jak Śrila Sukadeva Gosvami. Trzecim jest murchitta-kasaya, jak Śri Narada Muni. Kiedy Narada Muni był praktykującym bhaktą, wtedy był murchitta-kasaya. Później, kiedy uzyskał darszan Pana, podróżował tu i tam, zawsze intonując sankirtana świętych imion Kryszny, stal się pierwszej klasy uttama-bhagavata; osiągnął ciało towarzysza Pana. Każdy może zdobyć bhakti poprzez towarzystwo maha-bhagavatów tych trzech klas.
Towarzystwo madhyama-adhikari może doprowadzić nas do wejścia w sadhana-bhakti, a jego łaska może doprowadzić nas do Vaisznavy uttama-bhagavata.

CDN...

[*Przypisy:
siddha-mahapurusa są trzech rodzajów:
bhagavat-prasada-deha-prapta (ci, którzy osiągnęli doskonale, duchowe ciała wiecznych towarzyszy Pana),
nirdhuta-kasaya (ci, którzy odrzucili wszystkie materialne nieczystości),
murchitta-kasaya ci, w których ślad materialnego zanieczyszczenia jeszcze pozostaje w uśpionej formie).

(1) Bhagavat-prasada-deha-prapta.
Ci, którzy udoskonalili siebie poprzez praktykę bhakti, po porzuceniu fizycznego, materialnego ciała osiągają duchowe formy sac-cid-ananda, które są odpowiednie do służenia Panu jako towarzysze (parsadas). Takie osoby są najlepszymi z uttama-bhagavatow.

(2) Nirdhuta-kasaya.
Ci, którzy chociaż nadal przebywają w fizycznym, materialnym ciele, zbudowanym z pięciu elementów, nie maja śladu materialnego pragnienia (vasana) ani żadnych materialnych wrażeń (samskara) w swoich sercach nazywani są nirdhuta-kasaya (ci, którzy odrzucili wszystkie materialne nieczystości). Należą oni do średniej klasy uttama-bhagavata.

(3) Murchitta-kasaya.
Ci siddha-mahapurusa, podążający ścieżką bhakti, w których sercach pozostaje ślad pragnienia (vasana) i wrażenia (samskara) oparte na materialnej sile dobroci, nazywani są murchitta-kasaya. Dzięki wpływowi ich bhakti-yogi, pragnienia te i wrażenia pozostają w uśpionym, nieświadomym stanie. Jak tylko pojawi się odpowiednia sposobność, ich wielbiony obiekt, Śri Bhagavan w jakiś sposób sprawia, ze ich pragnienie zostaje skonsumowane i przyciąga ich do Swych lotosowych stop.
Takie wzniosłe dusze należą do wstępnego poziomu (kanistha) uttama-bhagavata.
Devarsi Narada jest przykładem Najwyższej klasy uttama-bhagavata. Sukadeva Gosvami należy do średniej klasy uttama-bhagavata (nirdhuta-kasaya). Śri Narada, w swoich poprzednich narodzinach, jako syn służącej, jest przykładem wczesnej klasy uttama-bhagavata (murchitta-kasaya).

Towarzystwo i łaska tych trzech klas uttama-bhagavata jest przyczyna manifestacji sraddha. (Śri Bhakti-rasamrta-sindhu)

Tłumaczył: Radha Mohan das