W TYM ŚWIECIE NIE MA SZCZĘŚCIA

Wiemy, że każdy chce być szczęśliwy. Wszystkie żywe istoty chcą szczęścia, ale ten świat jest tak skonstruowany, że nikt nigdy nie będzie tu szczęśliwy. Nie możemy być szczęśliwi. Powinniśmy zdać sobie z tego sprawę, że tutaj, w tym świecie, nie ma szczęścia i nie ma spokoju.

Nawet, jeśli człowiek jest zdrowy, posiada wszystkie udogodnienia do bycia szczęśliwym, to ciągle ma jakieś problemy, niebezpieczne choroby, które go niepokoją. Możemy nie być słabi, dopóki jesteśmy młodzi, ale wiele chorób pojawi się, kiedy tylko zaczynamy się starzeć. Nawet, jeśli ktoś nie posiada żadnych chorób, to ma wiele innych problemów. Jego żona może zachorować, inny krewny lub przyjaciel może mieć raka, gruźlicę albo ktoś inny może zachorować na inną chorobę lub mieć inny problem.

Ten świat jest tak zorganizowany, że zawsze mamy sznur na szyi, który w pewnym momencie zaczyna się zaciskać. To wszystko dlatego, że zapomnieliśmy o Krysznie. Tak długo jak nie staramy się o świadomość Kryszny, będziemy bardziej i bardziej nieszczęśliwi, będziemy mieć więcej problemów i taki stan będzie trwał przez wiele żyć. To jest prawda, którą możemy zrozumieć w całości, poprzez łaskę sukcesji nauczycieli i uczniów.

NAJWAŻNIEJSZY AUTORYTET

Komu możemy zawierzyć w kwestii tego, co jest dobre a co jest złe? Musimy mieć jakiś autorytet, który jest dla nas bardzo życzliwy, bezinteresowny, taki, któremu możemy zaufać. Literatura Wedyjska, do której należą Wedy, Upaniszady i Śrimad-Bhagavatam są właśnie takim autorytetem, jednak one nie mogą przemawiać do nas bezpośrednio. One mogą przemawiać bezpośrednio, tylko do wielkich dusz, które znajdują się na wyższej pozycji niż my, do osób takich jak Vyasa, Sukadeva Goswami, Valmiki i Parasara. Jeśli bierzemy u nich lekcje, słuchamy od nich i czytamy pod ich kierunkiem, wtedy jesteśmy w stanie coś zrozumieć. Jeśli jednak sami czytamy, Śrimad-Bhagavatam, możemy być niepokojeni przez pożądanie i ignorancję.

Wielcy mędrcy, którzy jako pierwsi wygłosili Śrimad-Bhagavatam ustanowili ten przykład. Jedynie instruowali oni swoich uczniów, po tym jak sami słuchali i zrealizowali te nauki w swoim życiu. W ten sposób byli oni w stanie wygłaszać Śrimad-Bhagavatam z platformy realizacji. Bhagavatam inspirowało ich. Powinniśmy próbować podążać za ich przykładem, w ten sposób możemy mieć mocną wiarę w pisma takie jak Wedy, Upaniszady, Bhagavad-Gita, czy Śrimad-Bhagavatam.

Głęboka prawda zawarta w tych pismach jest przekazywana od niepamiętnych czasów, w dół poprzez nieprzerwaną sukcesję uczniów i nauczycieli, która została zapoczątkowana przez Pana Brahmę – wtórnego stwórcę tego wszechświata. W czasach nowożytnych tradycja ta była podtrzymywana przez Śrila Bhaktisiddhantę Sarasvati Thakura a następnie przez jego uczniów takich jak nasz Gurudewa i Śrila Bhaktivedanta Swami Maharaja. Mamy możliwość jej realizacji, szczególnie wtedy, kiedy studiujemy pisma, które zostały przyjęte poprzez tą sukcesję uczniów i nauczycieli.

Pisma stwierdzają ponad wszelką wątpliwość, że Kryszna (znany również jako Hari) jest Najwyższą Absolutną Prawdą. Mówiąc inaczej, Kryszna jest Najwyższą Osobą Boga. Jest On oceanem transcendentalnej łagodności i transcendentalnych relacji. Posiada On w pełni wszystkie moce, możliwości, potencjały. Jest On również bardzo miłosierny i jest również źródłem oraz podstawą całej naszej egzystencji.

DWA RODZAJE DUSZ W TYM ŚWIECIE

My – wszystkie żywe istoty, we wszystkich gatunkach życia – jesteśmy duchowi w esencji, jesteśmy duszami. Istnieją dwa rodzaje dusz: wyzwolone dusze i uwarunkowane dusze. Wyzwolone dusze nigdy nie zapominają o Krysznie. One zawsze służą Mu z miłością i oddaniem. One nawet nie wiedzą, czym jest materialny świat. Niestety my uwarunkowane dusze, zapomnieliśmy o Krysznie. Właśnie dlatego wysłał On nas do tego świata, w którym jesteśmy spowici poprzez iluzoryczną energię – mayę. Maya mówi – „Och, chcesz imitować Krysznę, chcesz skosztować jak smakuje ten świat, chcesz się nim cieszyć? Właśnie, dlatego zapomniałeś o Nim? Ja ci pomogę. Dam Ci każdy rodzaj bogactwa, dam ci męża, żonę, braci, siostry i wiele, wiele innych rzeczy. Będziesz mógł się do nich przywiązać i zapomnieć o Krysznie, coraz bardziej i bardziej.” Wtedy przywiązujemy się do tych rzeczy i to przywiązanie staje się przyczyną tego całego cierpienia. Powinniśmy wiedzieć, że całe to nasze przywiązanie, miłość i oddanie w tym świecie, są wypaczonym odzwierciedleniem naszej oryginalnej miłości do Kryszny.

Jako uwarunkowane dusze w materialnym świecie, myślimy: „Mam tak wiele własności, tak wiele należy do mnie, jestem człowiekiem czynu na polu wielu działań. Jestem ojcem; Jestem matką; Jestem mężem; Jestem żoną; Jestem synem; Jestem córką; Jestem królem.” W ten sposób tworzymy sobie wiele fałszywych wizerunków.

Poprzez wpływ wiedźmy mayi czasami wznosimy się a czasami upadamy. Ona stworzyła wiele chorób i problemów, aby nas nękać. Musimy jasno zrozumieć, w czym rzecz, że bez względu na zajmowaną pozycję w życiu, będziemy mieć problemy. Osoba może być Hitlerem czy Mussolinim, może być bardzo biedna albo może być kimś pomiędzy, ale w każdym przypadku będzie miała problemy, ponieważ tutaj problemy są wszędzie, na każdym kroku.

„O KRYSZNO! JESTEM TWÓJ!”

Śri Caitanya-caritamrta opisuje materialne cierpienia żywej istoty oraz sposób w jaki dobiegają one końca.

„Kiedy uwarunkowana dusza sprzeciwia się Krysznie, w rezultacie tego wpada w materialną egzystencję, w nurt narodzin i śmierci. Wędruje tam bez celu poprzez 8.400.000 rodzajów form życia, będąc paloną poprzez trzy rodzaje nieszczęść. Jest niezmiernie trudną rzeczą aby oswobodzić się z tego nurtu. Jednakże, tak jak drewniany patyk płynący w rzece może zostać zmyty na brzeg poprzez silny prąd, podobnie uwarunkowana dusza dzięki niezwykle przychylnej fortunie, może osiągnąć schronienie w towarzystwie czystych wielbicieli. Wtedy może zostać uwolniona z tego nurtu materialnej egzystencji, może na nowo ustanowić swoją konstytucjonalną pozycję jako sługi Kryszny.”

„Kiedy osoba, dzięki przebywaniu w towarzystwie sadhu, rozbudzi swoje pełne miłości przywiązanie do lotosowych stóp Kryszny, jest to znakiem, że dzięki sprzyjąjącemu losowi, będzie ona wkrótce wyzwolona z materialnej egzystencji. Z tego powodu wszystkie pisma, tak bogato wysłąwiają toważystwo osób sadhu. Jeśli jakakolwiek uwarunkowana dusza odczuwa ogromną udrękę i choć raz wezwie Krysznę z głębi swojego serca, `O Kryszno! Jestem Twój!' wtedy Kryszna obdaruje ją możliwością przebywania w toważystwie osób sadhu, jak również wzniesie ją ponad niewolę mayi [iluzji].”

PRAWDZIWA DOBRA FORTUNA

Kiedy jakaś osoba zaczyna przebywać w towarzystwie osób sadhu, jest to znakiem, że dzięki nadzwyczaj dobrej fortunie, jej materialna egzystencja zbliża się ku końcowi. Powinniśmy dobrze zrozumieć czym jest ta dobra fortuna. Fortuna, los uwarunkowanej duszy jest po prostu owocem jej przeszłych działań. Istnieją dwa typy działań: materialne aktywności, które przynoszą nam zwiększenie materialnej pomyślności i materialnych korzyści oraz transcendentalne aktywności, które przynoszą nam zwiększenie transcendentalnych pomyślności i transcendentalnych korzyści. Aktywności takie jak służba dla osób sadhu, Śri Kryszny lub dla Jego świętego imienia, również są transcendentalne, jeśli wypełniane są ze względu na uzyskanie duchowego dobra. Nie ma znaczenia to, co jeszcze uwarunkowana dusza może robić świadomie albo nieświadomie, jeśli angażuję się ona w transcendentalne czynności, ich skutki będą gromadzone po to, aby wytworzyć pewnie doznanie w sercu, które następnie stopniowo przybierze formę pragnienia zaangażowania się służbę oddania dla Kryszny (bhakti). Kiedy to doznanie będzie prawidłowo karmione, wtedy przywoływana jest dobra fortuna, poprzez której wpływ materialne pragnienia uwarunkowanej duszy stopniowo zaczną słabnąć. Kiedy pragnienia związane z materialną egzystencją zostają w znacznym stopniu zmniejszone oraz kiedy to doznanie dobrej fortuny zostało obficie nakarmione, wtedy wzrasta wiara w przebywanie w towarzystwie osób sadhu. Ta sama wiara w łatwy sposób doprowadza do powtarzającego się przebywania z osobami sadhu i jest ona przyczyną osiągnięcia kompletnej doskonałości.

KRYSZNA ARANŻUJE DLA NAS GURU

Kiedy ktoś szczerze podporządkuje się Krysznie, bez pragnienia materialnego zysku, Kryszna zaaranżuje takiej osobie guru. Dlatego powinniśmy dojść do tego punktu, wtedy łatwo otrzymamy łaskę takiego rzadko spotykanego guru. Wszystko zależy od Kryszny.

Bona fide (godny wiary) guru jest wielką rzadkością w tym świecie, natomiast bona fide uczeń, który odda się w pełni jest jeszcze większą rzadkością. Słyszeliśmy w Bhagawad-gicie o oddaniu Arjuny dla Kryszny. Wedy, Upaniszady i Purany ukazują wiele innych przykładów idealnego guru oraz idealnego ucznia, ale najbardziej rozsławionym przykładem jest ten ze Śrila Jiva Goswamim i jego pełnym oddaniem dla lotosowych stóp Śri Rupy i Śri Sanatany Goswamiego. Teraz możemy zadać pytanie, kim był guru Śrila Sanatany Goswamiego i Śrila Rupy Goswamiego? Śrila Rupa Goswami modlił się do Śri Czaitanii Mahaprabhu we wzniosłych inwokacjach, w każdej z jego książek. Czaitania Mahaprabhu (ang.: Caitanya Mahaprabhu) jest historyczną osobistością, który pojawił się około 500 lat temu. Oprócz tego, na podstawie autorytetu pism świętych rozumiemy, że jest On samym Śri Kryszną osobiście, przyszedł On jako Swój wielbiciel, po to aby nauczyć nas, poprzez własny przykład, jak praktykować służbę oddania. Śri Rupa i Śri Sanatana Goswami byli Jego osobistymi towarzyszami i bezpośrednimi uczniami. Lecz pytanie brzmi, kiedy Śri Czaitania Mahabrabhu inicjował Śri Rupę i Śri Sanatanę? Czy słyszeliśmy o przeprowadzeniu ofiary ogniowej podczas ich inicjacji i o przekazaniu im mantr? Nie. Śri Czaitania Mahaprabhu zaszczepił wszystko w ich sercach, jak również oni zaakceptowali Go jako swojego guru wewnątrz ich serc. Najważniejsze jest to, aby podążać za swoim Gurudewa, wewnętrznie i zewnętrznie.

Jeśli po prostu, naturalnie ofiarujemy nasze serce u lotosowych stóp Waisznawy, on jest naszym guru, bez względu na to czy dał on nam mantry i odprawił ofiarę ogniową czy nie. Te czynności są zewnętrzne i one nie są aż tak ważne, jak wewnętrzny proces oddania swojego serca.

DWA TYPY UCZNIÓW

Rozróżniamy dwa typy uczniów, a co za tym idzie dwa rodzaje inicjacji. Pierwszy rodzaj to formalna inicjacja, która zawiera formalną ceremonię ofiary ogniowej oraz przekazanie mantr gayatri. Ktoś może pomyśleć: „Teraz jestem inicjowany, ponieważ tak bardzo się poświęciłem, ogoliłem swoją głowę i odebrałem swoje mantry” – ale to jest zewnętrzne. Oczywiście, formalna inicjacja jest istotna, ale nie jest kompletna bez wewnętrznej inicjacji.

Wewnętrzna inicjacja jest procesem, z pomocą którego, uczeń dedykuje swoje serce lotosowym stopom swojego mistrza duchowego wiedząc, że guru obdarzy go kwalifikacjami do pełnienia służby dla Śri Śri Radhy i Kryszny. Śri Gurudewa daje wszystkie rodzaje transcendentalnej wiedzy na temat podstawowych prawd o Najwyższej Osobie Boga, o guru, o wielbicielach i o transcendentalnej miłości Boga.

CZYM JEST MAYA? CZYM JEST BHAKTI?

Guru naucza również tego czym jest maya. Wyjaśnia on, że jest to czar iluzorycznej energii, która sprawia, że widzimy mężczyznę lub kobietę jako źródło zmysłowej satysfakcji (zmysłowego zadowolenia). Taka świadomość wytwarza wiele problemów pomiędzy mężem a żoną, a szczególnie dotyczy to krajów zachodnich. Wielu ludzi bierze ślub mimo tego, że są rozwiedzeni już kilka razy, nie mają żadnego zainteresowania, żadnych obaw w stosunku do dzieci. Małżeństwo w rzeczywistości oznacza, że mąż i żona powinni być ze sobą na całe życie, nie powinni oni pozwalać aby jakieś małe problemy były przyczyną ich rozwodu.

Guru uczy swoich zwolenników, że nie powinni oni być zbyt przywiązani lub nieprzywiązani. Raczej powinni oni wypełniać swoje obowiązki, powinni oni widzieć siebie, swoje żony i swoje dzieci jako sługi Kryszny. On uczy ich jak pełnić swoją służbę w taki sposób, który pozwoli im rozwinąć świadomość Kryszny. Guru instruuje nas jak praktykować oddanie [bhakti] oraz jak rozwinąć szacunek, oddanie oraz służbę dla Kryszny. To jest wiedza transcendentalna. Gurudewa niszczy również nasze grzeszne reakcje: „W wyniku otrzymania diksa, można stopniowo stać się niezainteresowanym materialnymi uciechami oraz stać się zainteresowanym duchowym życiem.” (Bhakti-sandarbha, 283)

GURU NISZCZY GRZECH

Kuryat papasya sanksayam: “Materialne życie składa się z problemów powstających z naszego przywiązania do światowych spraw.“ W materialnym życiu, osoba jest pełna pożądania, złości, chciwości, dumy, iluzji i zawiści, myśli ona, że jest uciechowiczem (kimś kto żyje dla własnego zadowolenia, dla własnych uciech).

Śri Gurudewa niszczy cztery stadia grzechu.

1. Karmę, która wydała już owoce. Cierpienia lub uciechy, które właśnie przychodzą do nas, jako rezultat naszych przeszłych działań.

2. Nasiona grzesznych pragnień, które drzemią w naszych sercach, a które mogłyby być przyczyną zaangarzowania się w grzeszne czynności, gdyby stały się dojrzałymi owocami.

3. Przyszłe reakcje. Reakcje naszej obecnej działalności, które wydałyby owoce w przyszłości.

4. Ignorancję (niewiedzę), poprzez którą zapominamy o Krysznie i myślimy o sobie, jako o uciechowiczu. Ignorancja jest fundamentalną przyczyną wszystkich problemów.

Jesśli jakiś inicjujący guru nie jest wystarczająco zaawansowany duchowo, aby przezwyciężyć te cztery stadia grzechu, nie można wtedy zrobić poważnego postępu duchowego w służbie oddania. W tym przypadku powinno się przyjąć instruującego guru, który jest bardziej zaawansowany. Należy modlić się do Kryszny i do Gurudewa aby pomogli ci rozwiązać twoje trudności. Bona fide guru doradzi ci abyś poszukał schronienia u zaawansowanego Waisznawy, który jest takiego pokroju jak Śrila Rupa Goswami i Śrila Narottama dasa Thakura.

Jeśli guru okazuje zazdrość albo zawiść gdy jego uczniowie przebywają w towarzystwie bardziej zaawansowanych instruujących guru, lub jeśli jest on przeciwnikiem Waisznawów i ich nauk, wtedy uczeń powinien rozważyć opuszczenie takiego guru. W przeciwnym razie, nie powinno się opuszczać swojego inicjującego mistrza duchowego, nawet jeśli znajdzie się bardziej zaawansowanego instruującego mistrza duchowego.

Obecnie, ludzie opuszczają jednego guru i przyjmują następnego, tak samo jak nowocześni mężowie i nowoczesne żony w łatwy sposób rozwodzą się. Jednak jeśli chcemy odnieść sukces w służbie oddania, powinniśmy stać się pełni wiary i być stali. “Nawet jeśli ktoś potnie mnie na kawałki, ja nie porzucę intonowania Hare Kryszna” – powinniśmy mieć tak silną wiarę w święte imię. Jeśli posiadamy taką mocną wiarę w intonowanie, wtedy niełatwo zmienimy guru, ponieważ nie można osiągnąć służby oddania dla Śri Kryszny poprzez takie postepowanie. Nasza wiara w naszego guru i jego słowa powinna być wysokiej klasy i nie powinna być fałszywa.

JAK ZBLIŻYĆ SIĘ DO GURUDEWA

Jeśli jesteś szczery, Kryszna przyśle ci bardzo dobrego guru, który posiada odpowiednie kwalifikacje, tak więc zawsze powinieneś modlić się do Kryszny, aby dał Ci kwalifikowanego guru. Jest to zewnętrznym symptomem wiary. Powinieneś mieć silną wiarę w to, co stwierdza guru, Kryszna i pisma. Bhagavad-gita wyjaśnia w jaki sposób powinniśmy zbliżać się do mistrza duchowego.

tad viddhi pranipatena
pariprasnena sevaya
upadeksyanti te jnanam
jnaninas tattva darsinah

„Spróbuj poznać prawdę poprzez zbliżenie się do mistrza duchowego. Pytaj go w pokorny sposób, dociekaj i pełnij dla niego służbę. Samo-zrealizowana dusza może przekazać ci wiedzę ponieważ sama poznała prawdę.”

(Bhagavad-gita 4.34).

Powinniśmy udać się do tych, którzy zrealizowali tą Prawdę Absolutną, Najwyższą Osobę Boga i powinniśmy ofiarować im nasze wyrazy szacunku (pranams). Co to jest pranam? “Och, ofiarowuję Ci swoje pranam.” Prawdziwe pranam nie jest jedynie rodzajem zewnętrznej czynności. Pranam oznacza, że ofiarowuję całe swoje jestestwo, z całą swoją wiedzą i ze wszystkim u lotosowych stóp mojego Gurudewa. Innymi słowy, podporządkowuję mu się. To jest pranam: “Cokolwiek mi polecisz do zrobienia, ja muszę to zrobić.”

Musimy służyć guru i sprawiać by był zadowolony, wtedy możemy dociekać, zadawać pytania we właściwy sposób, bardzo pokornie. Powinniśmy go sprawdzić, ponieważ wymagane są pewne standardy, dla obojga, dla guru i dla ucznia. Pisma stwierdzają, że tasmad gurum prapadyeta: “Powinniśmy podporządkować się takiemu guru, który może dać dobre instrukcje, i króry może uwolnić nas od wszystkich wątpliwości.” Taki guru zabierze nas do Kryszny ale musi on być duszą zrealizowaną. Oznacza to, że zrezygnował on z zadowalania zmysłów i nie jest spragniony żadnych światowych rzeczy.

SYMPTOMY GURU

Jeśli zobaczysz, że guru wciąż pragnie przyjemności zmysłowych, powinieneś ofiarować mu pranam i opuścić jego towarzystwo. Szczególnie powinieneś tak postąpić w przypadku, jeśli guru wcześniej był wysokiej klasy osobą wyrzeczoną ale przywiązał się do jakiejś kobiety i porzucił swój wyrzeczony porządek życia, na rzecz bycia głową rodziny. Powinieneś ofiarować mu pranam i zostawić go, tak jak zostawia się stolec po jego wydaleniu.

Są pewne symptomy, które pokazują, czy guru posiada odpowiednie kwalifikacje, czy nie. Spośród trzech stopni bycia wielbicielem – neofitą, średnio zaawansowanym, najbardziej zaawansowanym – inicjujący guru nie powinien być na niższym poziomie, niż na poziomie średnio zaawansowanego wielbiciela. Oczywiście bardziej zaawansowany wielbiciel jest wyżej i może on nagrodzić nas wyższymi rezultatami w bhakti, jednak taki guru jest rzadkością w tym świecie. Wobec braku tak niezwykle zaawansowanego guru, średnio zaawansowany wielbiciel może zostać przyjęty jako inicjujący lub instruujący guru.

Nie powinieneś akceptować kogokolwiek jako guru, jeśli nie okazuje on tych symptomów. W przeciwnym razie będziesz miał tak wiele trudności w swoim duchowym życiu. Jeśli twój guru upadnie, to będziesz bardzo gorzko płakał a twoje życie zostanie zrujnowane.

Pierwszym symptomem średnio zaawansowanego wielbiciela jest:

tasmad gurum prapadyeta

jijnasuh sreya uttamam

sabde pare ca nisnatam

brahmany upasamasrayam

„Ktoś, kto poważnie pragnie osiągnąć prawdziwe szczęście, musi znaleźć bona fide mistrza duchowego i przyjąć w nim schronienie poprzez inicjację. Kwalifikacją mistrza duchowego jest to, że musi on posiadać realizację konkluzji pism poprzez rozważanie i logikę oraz musi być w stanie przekonać innych do tych konkluzji. Takie wielkie osobistości, które odłożyły na bok wszelkie materialne względy i przyjęły kompletne schronienie w Najwyższej Osobie Boga, mogą być przyjmowane jako bona fide mistrzowie duchowi.” (Śrimad Bhagavatam 11.3.21)

KWALIFIKACJE GURU

Guru powinien posiadać wszystkie symptomy wspomniane w powyższym wersecie, ale trzy z nich są szczególnie ważne.
Pierwszy symptom to, sabde pare ca nisnatam brahmani: Guru posiada kompletną wiedzę na temat pism. Drugi symptom to, upasa1nasra yam: nie jest on przywiązany do materialnych pragnień i zawsze służy Krysznie z wielką radością. Jeśli jest nieszczęśliwy i czuje, że jego życie jest pełne problemów oznacza to, że nie posiada on kwalifikacji aby być guru.

Haridasa Thakura był bity na 22 rynkach, prawie został zabity na śmierć, ale nie uważał on tego za problem. Cały czas intonował Hare Kryszna, Hare Kryszna. Prahlada Maharaja był torturowany przez swego ojca, jednak nigdy nie czuł on, że miał problem. Wręcz przeciwnie, postawił on na głowie wszystkie swoje problemy. Zakładając, że guru lamentuje ponieważ ma wiele problemów, że jego żona oszukuje go, jego dzieci nie są z nim, nie może zarobić pieniędzy, nie jest dobry w zarządzaniu, nie posiada wystarczającej ilości materialnych udogodnień i nie ma nawet komputera. Taki, tak zwany guru, powinien zostać natychmiast odrzucony, nawet jeśli intonuje on Hare Kryszna, przyjął inicjację i wypełnia dziewięć procesów bhakti.

Trzecim symptomem guru jest to, że zrealizował on Kryszna-bhakti. Jeśli brakuje mu tej realizacji, ze względu na wciąż posiadane materialne pragnienia, taki guru z pewnością upadnie.

KWALIFIKACJE ŚREDNIO ZAAWANSOWANEGO WIELBICIELA

Dodatkowo, oprócz trzech symptomów wspomnianych powyżej, należy się upewnić, że guru żyje zgodnie z czterema cechami szczególnymi średnio zaawansowanego wielbiciela:

1. Posiada miłość i oddanie dla Kryszny.

2. Okazuje przyjaźń w stosunku do Waisznawów oraz ofiarowuje im służbę. Posiada trzy rodzaje relacji w stosunku do trzech rodzajów Waisznawów. Kiedy spotyka wielbiciela, który jest od niego bardziej zaawansowany w bhakti, uhonorowuje go i jest mu posłuszny w przyjacielskim nastroju. Relacjonuje on do równych sobie jako przyjaciel i jest również przyjacielski dla tych, których bhakti jest mniej rozwinięte. Tak więc okazuje on przyjaźń (maitri) wraz z całym szacunkiem bardziej wzniosłym od siebie. Jest przyjazny dla tych, którzy są mu równi oraz jest przyjazny i współczujący dla podporządkowanych sobie.

3. Okazuje łaskę i miłosierdzie w stosunku do mniej zaawansowanych, jeśli posiadają oni wiarę w Waisznawów (nawet jeśli jest to wiara światowa) i również tym, którzy ich honorują. Inaczej mówiąc, mniej zaawansowani wielbiciele mogą posiadać materialny sentyment w stosunku do guru i do Bóstw. Mogą oni mieć więcej oddania dla Bóstw niż dla wielbicieli i z tego powodu mogą nie lubić spotykać się z wielbicielami i słuchać ich hari-katha. Tacy mniej zaawansowani wielbiciele, mogą nie być w stanie działać zgodnie z czterema konwencjami, zgodnie z którymi średnio zaawansowany wielbiciel powinien działać, pomimo tego, że rozumieją oni to, że powinni być posłuszni pismom. Ludzie ci mogą być nieświadomi pewnych spraw, jednak chcą nauczyć się tego, jak zrobić postęp w służbie oddania.

4. Średnio zaawansowany wielbiciel okazuje brak zainteresowania w stosunku do osób, które nastawione są przeciwko Waisznawom i tych, którzy ich nie honorują. Jest świadomy tego, że posiadając relację z takimi osobami lub asocjując z nimi zniszczy wszystkie objawy bhakti.

Każdy, kto próbuje zdecydować się aby przyjąć jakiegoś szczególnego guru, powinien go sprawdzić czy posiada on trzy główne symptomy średnio zaawansowanego wielbiciela, które są kwalifikacją do tego aby być guru, jak również czy posiada cztery wyżej wspomniane dodatkowe cechy? Śrila Jiva Goswami ostrzega nas w Bhakti-sandarbha, że jeśli ktoś przyjmie guru z powodu światowej sławy, imienia, czy zysku lub jeśli guru przyjmie uczniów z podobnego powodu oboje upadną. Ich przeznaczeniem będzie naraka, piekło.

JESTEŚMY KONTROLOWANI PRZEZ MAYĘ

Pomimo tego, że szczerze doszliśmy do tego, by szukać guru, to nadal bycie kontrolowanym w tym świecie jest bardzo bolesne. Nie chcemy aby ktokolwiek nas kontrolował. Raczej, chcielibyśmy być wolni. Jednakże, nie możemy uciec spod bycia kontrolowanym przez materialną energię, mayę. Jesteśmy skazani na narodziny i śmierć. Jesteśmy skazani na to, by się zestarzeć, nawet jeśli tego nie chcemy.

Kiedy jesteś młody, możesz mieć kilka siwych włosów. Co wtedy zrobisz? „Och, wyrwę je.” Niema problemu, ale co zrobisz kiedy większość twoich włosów będzie siwa? Wyrwiesz je wszystkie?

Nasze zęby są ładne gdy jesteśmy młodzi, ale kiedy się starzejemy, zaczynają nam one wypadać. Podczas młodości, twoje oczy są tak piękne i tak mocne ale kiedy się starzejemy zaczynamy być kontrolowani przez starość. Możemy wtedy widzieć tylko za pomocą okularów i ostatecznie stajemy się jeszcze starsi, gdzie okulary nie są nam już nawet w stanie pomóc. Jesteśmy skazani na starość, nawet jeśli tego nie chcemy, jesteśmy skazani na śmierć nawet jeśli tego nie chcemy.

Nie chcemy aby ktokolwiek nas kontrolował. Chłopcy nie chcą aby rodzice kontrolowali ich. Kiedy ukończą swoje studia idą do pracy i ciężko pracują aby mogli stać się wolnymi. Pracują oni ciężko w jakimś zawodzie i żyją samotnie, ponieważ nie chcą być kontrolowanymi przez swoich rodziców. Dziewczęta również nie chcą wychodzić za mąż, ponieważ mają one to przekonanie: „Jeśli wezmę ślub, będę pod kontrolą jakiegoś mężczyzny. Więc dlaczego powinnam wyjść za mąż? Będzie dla mnie lepiej jeśli pozostanę wolna.”

Młodzi mężczyźni również nie chcą być kontrolowani w małżeństwie. Oni myślą: „Jeśli się ożenię, będę musiał utrzymywać żonę i dzieci oraz opiekować się nimi do czasu mojej starości.” Więc, nikt w tym świecie nie chce być kontrolowanym, nawet przez miłość swojej żony i swoich dzieci.

GDZIE JEST TO SZCZĘSCIE Z BYCIA KONTROLOWANYM

Chociaż ogólnie nie chcemy być kontrolowani, to istnieje takie miejsce, w którym bycie kontrolowanym jest cudowne i pełne oddania, które daje nam szczęście. Wiemy, że dzieci chcą być ze swoimi rodzicami a szczególnie ze swoimi mamami. Co takie dziecko robi, kiedy jego matka pójdzie tam, albo gdzieś indziej? Tęskni ono za mamą i płacze za nią. Istnieje takie miejsce, gdzie bycie kontrolowanym jest tak bardzo cudowne, nawet Najwyższa Osoba Boga chce być kontrolowanym przez miłość i oddanie. Każdy chce miłości i oddania, ponieważ jest naturą każdej żywej istoty aby czerpać szczęście poprzez dawanie i przyjmowanie miłości i oddania. Jesteśmy tacy, ponieważ te cechy są w pełni obecne w Najwyższym.

KLAPS MIŁOŚCI I ODDANIA

Jest nieznośnie bolesnym żyć w tym materialnym świecie pod wpływem jego kontroli. Jednak w duchowym świecie, na Vaikunthach bycie kontrolowanym jest bardzo cudowne. W rzeczywistości, z własnego doświadczenia w tym świecie, nie możemy nawet wyobrazić sobie, jakie jest to cudowne. Dlaczego bycie kontrolowanym tam jest tak cudowne? Ponieważ bycie tam pod kontrolą jest zawsze powiązane z miłością i oddaniem. Świat duchowy jest całkowicie wypełniony czystą miłością i czystym oddaniem.

Kryszna jest Najwyższą Osobą Boga, ale na Goloka Vrindavana chce być pokonany i kontrolowany przez Śrimati Radhikę. Kim jest Radhika? Jest ona uosobieniem czystej miłości i oddania.

Jeśli jakiś człowiek nie jest z tobą w dobrych stosunkach a pomimo tego zaoferuje ci jakiś prezent, czy przyjmiesz ten prezent? Nie, nie chcesz przyjąć ponieważ brak jest tam względu na twoje uczucia, niema poszanowania. Jeśli jednak ktoś kocha cię i darzy cię sympatią, nawet jeśli da ci klapsa to będziesz szczęśliwy, ponieważ ma on wyższy wzgląd na ciebie, ma szacunek. Dlaczego? Ponieważ ten klaps jest pełen miłości i oddania.

„PRZYJMĘ CAŁĄ TWOJĄ MIŁOŚĆ I ODDANIE”

Na Goloka Vrindavana, która jest najwyższą siedzibą Kryszny w duchowym świecie, nie jest problemem dla nikogo aby być kontrolowanym przez innych, ponieważ wszyscy tam nawzajem kontrolują się przez miłość i oddanie. Nawet Kryszna Osobiście, Ten, który jest Najwyższą Osobą Boga, chce być kontrolowanym przez miłość i oddanie.

Kiedy ludzie grają w gry i zakładają się z innymi, umawiają się w ten sposób, że: „Jeśli ty mnie pokonasz, będę musiał dać ci coś. Jeśli natomiast ja pokonam ciebie, wtedy wezmę coś od ciebie.”

Kryszna i Śrimati Radhika również grają ze sobą w podobne gry. Kryszna powiedział: „Jeśli ja Cię pokonam, będziesz musiała mi coś dać.”

„Czym jest to coś?”

Kryszna odpowiedział: „Przyjmę całą Twoją miłość i oddanie.” Wyobraźmy sobie jakie to jest cudowne aby w ten sposób kogoś pokonać i być tak pokonanym. W królestwie duchowym wszystko jest takie cudowne.

KRYSZNA ZWYCIĘŻA JAKO POKONANY

Na Krysznaloce, na Vaikunthach lub na Goloka Vrindavana wszystko jest na wysokim poziomie. Jest to tak wysoki poziom, że z naszego punktu widzenia nie możemy sobie tego nawet wyobrazić. Kryszna jest pokonywany, gdy walczy ze swoimi przyjaciółmi. Zgodnie z indyjskimi zasadami, kiedy dwoje ludzi walczy ze sobą w zapasach, ten kto jest rozłożony na łopatki, jest uważany za pokonanego. Kryszna i Śridama zgodnie z tymi zasadami walczyli w zapasach i Śridama pokonał Krysznę. Śridama ogłosił, że jest zwycięzcą ale Kryszna po prostu się uśmiechał.

„Czemu się uśmiechasz?” – Zapytał Śridama.

Kryszna oświadczył: „To Ja Cię pokonałem.” Śridama zmieszał się: „Jak mnie pokonałeś? Przecież jesteś na łopatkach, przyciśnięty do ziemi, więc to Ty jesteś pokonany. Czemu myślisz, że mnie pokonałeś?”

Kryszna wyjaśnił: „Nie, to Ja Cię pokonałem, ponieważ Twój nos jest skierowany do dołu a Mój nos jest do góry.” Kryszna jest tak porywająco dowcipny. Oni pokonują się nawzajem, ponieważ jest to takie cudowne, aby być pokonanym. Nie możemy wyobrazić sobie takiej miłosnej wymiany uczuć z naszego własnego doświadczenia w tym świecie. Powinniśmy uczyć się o tym wszystkim a pierwszym krokiem jest, aby dowiedzieć się jak można być kontrolowanym przez Gurudewa. To sprawi, że będziemy szczęśliwi oraz pomoże nam to wejść do królestwa miłości i oddania.

W DUCHOWYM ŚWIECIE NIE MA KŁAMCÓW!

W tym świecie nie ma miłości i oddania. Właśnie dlatego zawsze tak bardzo cierpimy. Tutaj nie ma niczego takiego jak tam, tam nie ma cierpienia ani niczego takiego. Nie ma tam narodzin, śmierci, starości ani chorób. Zawsze jest to bardzo piękne miejsce, bez czegokolwiek nieprzyjemnego lub niepomyślnego. Nikt tam nie okłamuje nas, ani nie oszukuje, nikt tego nie robi. Nie ma tam prawników ani nikogo podobnego. Jest zupełnie inaczej niż tutaj. Tutaj, każdy chce brać, ale tam nie ma niczego do wzięcia, nie ma zupełnie nic do wzięcia. Tam jest tylko dawanie. Każdy przychodzi do nas, aby obdarzyć nas czystą miłością i oddaniem.

Zaczyna się to od podstawowej zasady guru. Uczeń przyjmuje schronienie u Gurudewy, a Gurudewa kontroluje ucznia. Każdy bona fide uczeń chce być kontrolowanym przez Gurudewę. Czemu? Ponieważ jest bardzo przyjemnym być pod kontrolą Gurudewa.

Taka miłosna kontrola zaczyna się od służby dla Gurudewa. Uczeń oddaje wszystko Gurudewie, a Gurudewa daje mu całe swoje transcendentalne bogactwo – to właśnie jest miłość i oddanie. Bycie kontrolowanym jest tak wzniosłą rzeczą. Więc miejcie w to wiarę i nie obawiajcie się.

PODPORZĄDKOWANIE W ODDANIU

Też obawiałem się bycia pod kontrolą. Nigdy nie chciałem być kontrolowanym przez kogokolwiek. Jednak kiedy wszedłem pod kontrolę mojego Gurudewa, – Och, wtedy się zupełnie zmieniłem. Teraz myślę: „Chcę być pod kontrolą mojego Gurudewa. Chcę być kontrolowanym przez Krysznę i Jego przyjaciół w duchowym świecie.” Chcę być pod ich kontrolą. Nawet Kryszna chce być kontrolowanym przez miłość i oddanie Swoich przyjaciół. Jego przyjaciele również chcą być kontrolowani przez miłość i oddanie.

Ty również możesz kontrolować Krysznę poprzez miłość i oddanie. Czy chcesz kontrolować Krysznę w ten sposób? Najpierw jednak, sam musisz być całkowicie kontrolowanym przez miłość i oddanie. Bycie kontrolowanym w ten sposób nazywane jest „podporządkowaniem w oddaniu”.

Proces kontroli poprzez miłość i oddanie jest podporządkowaniem w oddaniu. Pewien szczególny typ podporządkowania w oddaniu, który jest praktykowany przez wielbicieli, został szczegółowo opisany przez wielkich nauczycieli z naszej linii sukcesji i jest to:

SPECJALNY TYP WIARY

Sarangati jest możliwe tylko dzięki wierze. W rzeczywistości jest to pierwsza oznaka obecności wiary. Kiedy mówię „wiara”, to nie mówię tylko o uwierzeniu. Ten szczególny typ wiary, który nazywa się sraddha, jest bardzo specjalnym stanem.

Naszą pierwotną naturą jest służenie Krysznie ale zapomnieliśmy o niej z powodu uroku mayi. Kiedy ta tendencja lub pragnienie służenia Krysznie manifestuje się w sercu, dzięki łasce Gurudewy, ukazuje się ona na zewnątrz jako sraddha. Jest ona koniecznym nastrojem, do tego by wejść do głównego nurtu bhakti lub transcendentalnej służby oddania.

Sarangati, podporządkowanie w oddaniu, prowadzi wielbicieli do drzwi bhakti, następie bhakti prowadzi nas do Kryszny. Bhakti jest rzeczywistym procesem służenia Krysznie poprzez swoje obecne zmysły, zaczyna się od słuchania i intonowania Jego imion, sławy, glorii, rozrywek i tak dalej.

SYMPTOMY PODPORZĄDKOWANIA

Powinieneś wiedzieć jakie są symptomy podporządkowania, wtedy będziesz wiedział czy posiadasz wiarę lub sarangati w swojego Gurudewa czy nie. Jest sześć symptomów podporządkowanego wielbiciela, który właściwie praktykuje sarangati. (1) Przyjmuje to, co jest korzystne w służbie oddania i (2) odrzuca wszystko to, co jest niekorzystne. Posiada on (3) mocną wiarę w to, że Kryszna zawsze go ochroni, że (4) Kryszna zaopiekuje się nim oraz będzie go utrzymywał, dostarczając mu wszystko, co jest niezbędne. (5) Poświęcił się Krysznie i jest on zawsze (6) łagodny i pokorny. Tych sześć symptomów naturalnie manifestuje się u tych, którzy mają sraddha, wiarę – tzn. wiarę w Gurudewa, wiarę w wielbicieli i wiarę w Krysznę.

W tym miejscu zaczyna się radość i szczęście. Kiedy tylko wielbiciel robi postęp, naturalnie rozwija się od wiary, do mocno ustalonej służby oddania a wtedy smakuje transcendentalnego przywiązania, miłosnej ekstazy i ostatecznie rozwija się do pełnej transcendentalnej miłości i oddania lub prema.

JEST TO TAK CUDOWNE, BY SŁUŻYĆ ŚRI GURUDEWA

Gurudewa wie, że Kryszna dostarcza wszystkiego czego on potrzebuje a nawet tysiące razy więcej. Dlatego nie potrzebuje on żadnej służby od nas. Jednak my potrzebujemy służyć jemu, ponieważ jeśli nie służymy Gurudewie, nie możemy rozwinąć naszej służby dla Kryszny. Dlatego Gurudewa przyjmuje naszą służbę, aby pomóc nam oraz dlatego, że my chcemy mu służyć. Jest to takie cudowne, by służyć Gurudewie.

Ostatnio spytałem mojego ucznia: „Dlaczego chciałeś zawieźć mnie na lotnisko swoim własnym samochodem? Czemu nie wysłałeś kogoś innego? Przecież którykolwiek z tych chłopców mógłby mnie tutaj zawieźć.”

Mój uczeń odpowiedział: „Ponieważ chciałem być twoim kierowcą.”

Jeśli uczeń dostaje tyle radości, miłości i szczęścia ze służenia Gurudewa, tylko wyobraźcie sobie jak cudownym byłoby służyć lotosowym stopom Kryszny w świecie duchowym. Na tej płaszczyźnie służba dla lotosowych stóp Kryszny jest miłością i oddaniem. Służenie Krysznie jest istotą miłości i oddania.

INTONUJ HARE KRYSZNA!

Jeśli chcesz tych wszystkich rzeczy, to powinieneś intonować mahamantrę.

Hare Kryszna Hare Kryszna

Kryszna Kryszna Hare Hare

Hare Rama Hare Rama

Rama Rama Hare Hare

Dzięki niej, miłość i oddanie naturalnie się rozwinie, będą one samoistnie wypełniać wszystkie twoje potrzeby i pragnienia. Twoje życie będzie wypełnione miłością i oddaniem.

To jest nasza nauka – weźcie ją!

Gaura premanande! Haribol!