Mathura, Indie, 1994 rok

Tridandiswami Śri Śrimad Bhaktiwedanta Narajana Maharadża

[Poniższy wykład jest jednym z cyklu wykładów, jakie Śrila Narajana Maharadża wygłosił na temat Śrimad-bhagawatam w języku hindi. Niedawno zostały one przetłumaczone na język angielski, dzięki czemu wielbiciele posługujący się innymi językami również zyskali do nich dostęp.]

Dzisiaj mamy trzeci dzień naszych wykładów o Śrimad-bhagawatam. Jesteśmy akurat przy historii Adżamili oraz chwałach intonowania świętych imion Pana. Święte imię ma taką moc, że intonujący nie potrzebuje ani diksza (inicjacji bramińskiej), ani pięciu czynności poprzedzających diksza, by osiągnąć pełen sukces. Samo nadanie synowi imienia Narajana, które jest jednym z imion inkarnacji Pana Kryszny, sprawiło, że Adżamila zaczął intonować święte imię Pana. Przyjął diksza w chwili, gdy po raz pierwszy wymówił imię Narajana. Był tak upadły, że nie istniał żaden grzech, którego by nie popełnił. Odurzał się, robił inne niedozwolone rzeczy. Taki człowiek jak on wymówił imię Pana, nadając synowi imię Narajana i to przyniosło mu dobroczynne skutki.

Tota Gopinath Mandir, Dżagannatha Puri (?), wrzesień 1993

Tridandiswami Śri Śrimad Bhaktiwedanta Narajana Maharadża

[za kilka dni, 1 maja 2003 roku, świat wisznuitów Gaudija będzie świętować dzień pojawienia się Śri Gadadhara Pandita. Dlatego mamy nadzieję, że lektura poniższej dyskusji sprawi wam przyjemność.]

Kiedy Śri Czajtanja Mahaprabhu żył w jaskini w Gambirze, nieustannie myślał o Krysznie i szlochał. Zstąpił do tego świata, by smakować radha-bhawa, a jego zachowanie i czynności w Gambirze są kroplą oceanu smaku, jakiego doświadczał. Mieszkając tam, podarował Śrila Gadadharze Pandicie bóstwo Gopinatha. Powiedział wtedy: „Dziś dam ci wspaniałą rzecz. Przyjmiesz ją ode mnie?"